Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2015/17349 E. 2015/23453 K. 08.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/17349
KARAR NO : 2015/23453
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

MAHKEMESİ : Büyükçekmece 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2015
NUMARASI : 2013/449-2015/151

Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın artırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Bozma ilamına uyulmuşsa da bozma gerekleri tam olarak yerine getirtilmemiştir. Şöyle ki;
1- Bozma kararı uyarınca bilirkişi kurulundan ek rapor aldırılmışsa da alınan raporda diğer paydaşının aynı mahkemede açtığı 2010/382 Esas sayılı dosyadaki m² birim fiyatından ayrılma nedenleri açıklanmak yerine, soyut ifadelerle düşük bedel tespit edildiğinden bu ek rapora göre hüküm kurulması mümkün değildir.
Bu itibarla taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkân tanınması, lüzumu halinde re’sen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre ve aynı taşınmazın diğer paydaşının aynı mahkemede açtığı 2010/382 Esas sayılı dosyadaki m² birim fiyatı da değerlendirilmek suretiyle değer biçilmesi için yeniden oluşturulacak farklı bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2- 13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’ de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile; 6487 saylı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin 13. fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir. Dosyada bulunan delil ve belgelere göre, dava konusu taşınmaza 04.11.1983 gününden sonra el atıldığı anlaşılmakla, nispi harç ve nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden,
Mahkeme kararının açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazları doğrultusunda BOZULMASINA, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 08/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.