YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15872
KARAR NO : 2016/1893
KARAR TARİHİ : 10.02.2016
MAHKEMESİ : Vezirköprü 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2012/53-2014/54
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın Hazine adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davalılardan ………… vd vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın Hazine adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metodu esas alınarak, üzerindeki ağaçlara ise maktuen değer biçilmesi yöntem olarak doğrudur. Ancak;
Dairemizin denetiminden geçen Vezirköprü 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/362 esas-2011/1687 karar sayılı dosyasında 2010 yılı itibariyle yapılan değerlendirmede çeltiğin dekara verimi 900 kg, toptan kg satış fiyatı ise 0,95-TL olarak kabul edildiği gibi 2011 yılı resmi verilerine ilişkin Vezirköprü İlçe Tarım Müdürlüğünün yazısında da dekara verim 950 kg, toptan kg satış fiyatı ise 1,1-TL olarak bildirilmiştir.
Tarım arazisi niteliğindeki taşınmazın değeri tespit edilirken bilirkişilerce dekara verimin son yılların ortalamasının ve değerlendirme yılına ilişkin hasat dönemi ortalama kg satış fiyatının esas alınması gerekir.
Bu durumda 2012 yılında Vezirköprü ilçesinde değerlendirmeye esas alınan çeltik ürünü için maliyet hesabı yapılmadığı gözetilerek çeltiğin uzun yıllar ortalama verim miktarının dekar başına 950 kg olduğu anlaşıldığından bu miktar esas alınarak değer tespiti gerekirken verimin daha düşük olduğundan bahisle az bedele hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalılardan……….. vd. vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 10/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.