YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15762
KARAR NO : 2015/22619
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
MAHKEMESİ : Bakırköy 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2014
NUMARASI : 2012/174-2014/193
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı yönünden husumetten reddine, Bağcılar Belediye Başkanlığı kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacılar ile davalı Bağcılar Belediye Başkanlığı vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
– K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı hakkındaki davanın husumetten reddine, Bağcılar Belediye Başkanlığı aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı Bağcılar Belediye Başkanlığı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahallinde yapılan keşif sonucu alınan rapor uyarınca taşınmazın dava tarihindeki değerinin biçilmesi ve bedelinin davalı idareden tahsiline karar verilmesi doğru olduğu gibi, taşınmazın el atılan bölümleri, yol durumuna dönüştürüldüğünden, 4721 sayılı T.M.K’nun 999.maddesi uyarınca tapudan terkinine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı Bağcılar Belediye Başkanlığı vekilinin tüm, davacılar vekilinin ise aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’ de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile; 6487 saylı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin 13. fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden
sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir. Dosyada bulunan delil ve belgelere göre, dava konusu taşınmaza 04.11.1983 gününden sonra el atıldığı anlaşılmakla, nispi harç ve nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden,
a) Gerekçeli kararın hüküm fıkrasından harca ilişkin 3. bendin çıkartılmasına yerine “Alınması gereken 10.646,11.-TL karar harcından peşin yatırılan 148,50.-TL’nin mahsubu ile bakiye 10.497,61.-TL’nin davalı idareden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, davacı tarafça peşin yatırılan 148,50.-TL’nin de davalı idareden alınarak davacı tarafa verilmesine,” cümlesinin yazılmasına, bendin sonundaki “(6487 sayılı kanun ile değişik 2942 sayılı kanunun geçici 6/7 maddesi gereğince)” ibaresinin hükümden çıkartılmasına,
b) Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının vekâlet ücretine ilişkin 4. bendinde geçen “1.500,00 TL maktu” ibaresinin çıkartılmasına, yerine “14.550,00.-TL nispi” ibaresinin yazılmasına, bendin sonundaki “(6487 sayılı kanun ile değişik 2942 sayılı kanunun geçici 6/7 maddesi gereğince)” ibaresinin hükümden çıkartılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı kalan harcın alınmasına, davacılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve tarafların temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 01/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.