YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/14398
KARAR NO : 2015/19935
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2012/1107-2014/115
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tespiti ile tescili ve ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacılar ile dahili davalı vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tespiti ile tescili ve ecrimisil istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem itibariyle yasa hükümlerine uygundur. Ancak;
1- Bağış sözleşmesi, Türk Medeni Kanunun 706, Türk Borçlar Kanunun 237. (Borçlar Kanunun 213.) ve Tapu Kanunun 26. maddelerinde öngörülen şekilde resmi olarak yapılması gerektiğinden, dava konusu taşınmazın 1/2 paydaşı olan davacılar N… ve N… G…’nın murisi İ… S… S…’in ölümünden önce “trafo merkezi kurulmasına bedelsiz muvafakat ettiğinin” beyan edildiği 24.02.1982 tarihli dilekçenin geçerli bir bağış işlemi olarak kabulü mümkün değildir.
Bu nedenle, dava konusu taşınmazda İ… S… S…’den gelen pay yönünden davacılar N… S… ve N… G…’nin TEDAŞ aleyhine açmış olduğu kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tespiti ile tescili talebi yönünden davanın kabulüne karar verilmesi; doğru olmadığı gibi,
2- Dosyada bulunan delil ve belgelere göre, dava konusu taşınmaza ne zaman el atıldığı açıkça tespit edilememiştir.
13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile;
6487 saylı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin on üçüncü fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
Bu durumda; dava konusu taşınmaza fiilen hangi tarihte el atıldığının (gün, ay ve yıl olarak) kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulması, sonucuna göre “09.10.1956 ile 04.11.1983 ” tarihleri arasında el atılmış ise maktu harç ve vekalet ücretine; 04.11.1983 tarihinden sonraki döneme ilişkin ise nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi, gerektiğinden,
Davacılar ile dahili davalı vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.