YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12774
KARAR NO : 2015/17643
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

MAHKEMESİ : Siverek 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2014
NUMARASI : 2014/113-2014/262

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın 6487 sayılı Yasanın 22.maddesi ile Kamulaştırma Kanununa eklenen geçici 7.maddede belirtilen yasal düzenleme uyarınca reddine karar verilmiş, hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasanın 22.maddesi ile Kamulaştırma Kanununa eklenen geçici 7.madde hükmü, usulüne uygun olarak açılıp, davada taraf teşkil sağlandıktan sonra yapılan yargılama sonunda verilen ve hukuken kesinleşmiş mahkeme kararlarına ilişkin olarak uygulanabilecek bir düzenlemedir.
Siverek Asliye Hukuk Mahkemesinin 19.01.1983 tarih 1983/36-1983/21 sayılı kararı ile; dava konusu taşınmazdaki İ. K. payına 750 m² irtifak hakkının TEK Genel Müdürlüğü adına tesciline karar verilmiş ise de; Mahkeme kararı ve dava dilekçesi İ. K. ‘a usulune uygun tebliğ edilmemiştir. Dolaysıyla hukuken kesinleşmiş bir karardan söz edilemez ve bu karara dayanılarak Kamulaştırma Kanununa eklenen geçici 7.madde hükümlerinin uygulanması da mümkün değildir.
Öte yandan, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 25.maddesi uyarınca hakların kullanılması ve borçların yerine getirilmesi bakımından kamulaştırma işlemi, mal sahibi açısından, usulüne uygun yapılan tebligatla başlar.
Kamulaştırma evrakı davacılar murisine usulüne uygun tebliğ de edilmemiştir.
Tüm bu nedenlerle, davacılar murisi açısından, geçerli bir kamulaştırmadan, söz edilemeyeçeğinden, işin esasına girilip sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 19/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.