YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12552
KARAR NO : 2016/2799
KARAR TARİHİ : 17.02.2016

MAHKEMESİ : Gümüşhane Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2014
NUMARASI : 2014/100-2014/529

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Taşınmaz üzerindeki ağaçlara yaş, cins ve verim durumlarına göre maktuen değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş ise de; taşınmazın zemin bedeli yönünden rapor geçersizdir. Şöyle ki;
1)Bir taşınmazın arsa sayılabilmesi için, değerlendirme tarihinde belediye imar planı içinde olması, değilse, belediye veya mücavir alan sınırları dahilinde bulunması ve ayrıca belediye hizmetlerinden yararlanması, etrafının da meskun olması gerekir. Gümüşhane Belediye Başkanlığının 05.05.2014 ve 18.06.2014 tarihli yazı cevaplarına göre dava konusu taşınmazın arsa vasfında olmadığı anlaşılmıştır.
Taşınmazın mevcut durumu itibariyle arsa vasfını kazanmadığı anlaşıldığından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu eşliğinde keşif yapılarak, taşınmazın olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirine göre değer biçildikten sonra bulunan bedele taşınmazların bilirkişi raporunda belirtilen özelliklerine göre Kamulaştırma Kanununun 11/1-i maddesi gereğince % 150 oranında objektif değer arttırıcı unsur ilavesi suretiyle değer tespiti gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2)Faizin başlangıç tarihinin 08.07.2014 olması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.