YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11869
KARAR NO : 2015/23977
KARAR TARİHİ : 10.12.2015
MAHKEMESİ : Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2015
NUMARASI : 2014/62-2015/88
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın TEDAŞ adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davalılardan H.. U.. ile M.. D.. vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın TEDAŞ adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı H.. U.. vekili ve davalı M.. D.. tarafından temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem itibariyle doğrudur. Ancak;
Dava konusu taşınmaz ile aynı mahallede bulunan 1437 ada 1 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili olarak Lüleburgaz 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan 2013/113-2014/174 sayılı dava dosyasında, taşınmaza mart 2013 değerlendirme tarihi itibariyle 250,00 TL metrekare birim fiyatı takdir olunmuş, bu rakam üzerinden verilen karar Dairemizce onanmıştır.
Bu durumda, taraflara yeniden emsal bildirmeleri için imkan tanınıp, gerektiğinde re’sen emsal celbedilerek yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu eşliğinde keşif yapılıp rapor alınarak, dava konusu taşınmaz ile emsalin emlak vergisine esas değerleri denetlenip, 1437 ada 1 parsel sayılı taşınmazın dava konusu taşınmazdan eksik ve üstün yönleri belirlenerek, anılan dosyada belirlenen metrekare birim fiyatından ayrılma sebepleri değerlendirilerek karar verilmesi gerektiği düşünülmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı H.. U.. vekili ve davalı M.. D..’nın temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 10/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.