YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10798
KARAR NO : 2015/19915
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/01/2015
NUMARASI : 2009/608-2015/48
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın husumetten reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan incelemede, dava konusu taşınmazın kök 2661 parselin ifrazı sonucu oluştuğu, imar planında yol alanında kalmakla birlikte, yapılan keşifler sonucu alınan teknik bilirkişi raporlarına göre “Tem Otoyolu Yeşil Koruma Bandında” kaldığı ve fiiilen el atılarak taşınmazın ağaçlandırıldığı, sorumluluğun Karayolları Genel Müdürlüğü’ne ait olabileceği dikkate alınarak mahkemece verilen süre içinde, davacılar tarafından 03.10.2013 havale tarihli dahili dava dilekçesi ile usulüne uygun şekilde Karayolları Genel Müdürlüğü’nü davaya dahil edildiği Karayolları Genel Müdürlüğü vekilinin duruşmaya dahili davalı olarak iştirak ettiği ancak mahkemece 06.11.2014 tarihli celsede “Hakkında usulen açılmış bir dava bulunmadığı gerekçesi ile Karayolları Genel Müdürlüğü’nün davaya dahil edilmesi yönünde sehven verilen ara kararından rucü olunmasına “yönünde ara kararı alındığı ve yargılama sonunda yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan delil ve belgelere göre davalı İ.. B.. yönünden davanın husumetten reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Dava konusu taşınmaz “Tem Otoyolu Yeşil Koruma Bandında” kalmakta olup fiilen el atılarak ağaçlandırılmıştır. Bu yönüyle sorumlu idarenin Karayolları Genel Müdürlüğü olduğu dikkate alınarak usulüne uygun davaya dahil edilip duruşmalarda kendisini vekille temsil ettirmiştir.
Bu durumda Karayollara Genel Müdürlüğü yönünden işin esasına girilerek alınan roporlar değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken 06.11.2014 tarihli celsede adı geçen idarenin dahili davalı kabul edildiği ara karardan “sehven verildiği” gerekçesi ile vazgeçilerek yazılı şekilde ret kararı verilmesi.
Doğru görülmemiştir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.