YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5590
KARAR NO : 2023/1149
KARAR TARİHİ : 14.02.2023

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık …’in tayin olunan cezanın miktarına nazaran yasal koşulları bulunmayan duruşma isteminin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık … müdafinin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı ve duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tebliğnamede temyiz eden olarak adlarına yer verilen katılan … vekilinin sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan beraat ve mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Mahkemece, Dairemizin 17/12/2018 tarihli ve 2018/3695 Esas, 2018/9691 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde bozma gereğinin tam olarak yerine getirilmediği, bu bağlamda davanın bozma ilamında yer alan İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinde görülen 2018/159 Esas sayılı dava ile birleştirilmesine rağmen gerekçeli kararda delillerin birlikte tartışılıp değerlendirilmediği ayrıca mahkumiyete esas alınan icra takibine konu olan senetle ilgili olarak dava dışı sanıklar hakkında sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/06/2014 tarihli ve 2013/452 Esas, 2014/222 sayılı Kararı ile verilen beraat hükümlerinin, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 24/12/2014 tarihli ve 2014/21605 Esas, 2014/22029 sayılı Kararı ile onanarak kesinleşmesinden sonra katılan vekilince yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulduğu ve bu talebinin reddine ilişkin İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/10/2019 tarihli ve 2013/452 Esas, 2014/222 sayılı ek Kararına karşı yapılan itirazın reddine müteallik merci İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/12/2019 tarihli ve 2019/1289 Değişik iş sayılı Kararına yönelik kanun yararına bozma yoluna gidildiği, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 19/01/2022 tarihli, 2021/41558 Esas ve 2022/771 sayılı Kararı ile İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/10/2019 tarihli, 2013/452 Esas ve 2014/222 sayılı ek Kararına karşı yapılan itirazın reddine dair merci İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/12/2019 tarihli ve 2019/1289 Değişik iş sayılı Kararının CMK’nın 314/1-a maddesi de nazara alınarak, aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca bozulmasına, müteakip işlemlerin mahallinde takdir ve ifasına karar verildiği anlaşılmakla; davalar arasında sanığın üzerine atılı suçun sübutu ile eyleminin nitelendirilmesi bakımından bağlantı bulunması nedeniyle bahse konu davanın akıbetinin araştırılması ve sanığın eyleminin diğer sanıkların suç veya suçlarına iştiraki yönünden değerlendirilmesi sonrasında, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile görevi kötüye kullanma suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanun’un 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasından yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık … müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 14/02/2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.