YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/283
KARAR NO : 2023/11050
KARAR TARİHİ : 14.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/161 Esas, 2016/191 Karar
SUÇLAR : İhmali ve icrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Pamukova Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/161 Esas, 2016/191 sayılı Kararının sanık tarafından temyizi üzerine yapılan ön incelemede:
… vekilinin 28.05.2021 tarihli dilekçesinin, aleyhe temyiz iradesi içermediği, sadece katılma talebine yönelik olduğu ve bu itibarla incelemenin sanığın temyiz itirazıyla sınırlı yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Pamukova Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.05.2012 tarihli ve 2012/552 Soruşturma, 2012/153 Esas ve 2012/82 numaralı İddianamesiyle sanık hakkında ihmali ve icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca cezalandırılması ile aynı Kanun’un 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Pamukova Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/161 Esas, 2016/191 sayılı Kararı ile sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesi uyarınca 75 tam gün karşılığı 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II.TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, hükmün bozularak beraat kararı verilmesine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
S.S. … Köyü Tarımsal Kalkınma Kooperatifi yönetim kurulu üyesi olan sanığın, kooperatifin iş yaptırdığı ortak ve diğer kişilere ödeme yaparken %2 oranında yapılması gereken stopajı yapmamak ve herhangi bir genel kurul kararı olmaksızın kooperatif ortaklarından kesinti yapmak suretiyle 50 TL para toplamak suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kooperatif yönetiminin herhangi bir genel kurul kararı olmaksızın kooperatif ortaklarından kesinti yapmak suretiyle 50 TL para topladığı ve karşılığında belge vermediği iddiası ile de yönetim kurulu üyesi olan sanık hakkında kamu davası açılmış olup, eylemin sübutu halinde zimmet suçunu oluşturabileceği, bu suçtan dolayı yargılama yapma, delilleri tartışma ve suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu nazara alınarak 5235 sayılı Yasa’nın 12 nci maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince görevsizlik kararı verilerek, bu davanın aralarında hukuki ve fiili bağlantı bulunan Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/190 Esas sayılı davası ile birleştirilmesi ve delillerin birlikte değerlendirilmesini müteakip sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Pamukova Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/161 Esas, 2016/191 sayılı Kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ve 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

14.11.2023 tarihinde karar verildi.