Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2021/921 E. 2022/10619 K. 20.09.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/921
KARAR NO : 2022/10619
KARAR TARİHİ : 20.09.2022

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde hükümlü olarak cezaevinde bulunan katılanın hak ve menfaatlerini korumak maksadıyla Erzincan Sulh Hukuk Mahkemesinin 30/01/2002 tarihli ve 2001/462 Esas, 2002/42 sayılı Kararı ile vasi olarak tayin edilen sanığın, katılana ait banka hesabından 10/07/2007 tarihinde 7.373,45 TL para çektiği halde bunu katılana vermeyerek uhdesinde bulundurduğu iddia ve kabul edilen dava konusu somut olayda; sanığın aşamalardaki savunmalarında katılanın Antalya Açık Ceza İnfaz Kurumuna sevk edildiği dönemden sonra onun banka hesabına EFT yolu ile 1.000 TL para gönderdiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, öncelikle suç tarihini kapsayacak şekilde sanığın ve katılanın banka hesap hareketleri incelenerek sanığın katılana hangi tutarda ödemede bulunduğu tespit edilerek sonucuna göre zimmet miktarının değer azlığı sınırı da gözetilerek kesin olarak belirlenmesi ve buna göre uygulama yapılması gerektiği de nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının dikkate alınması lüzumu,
Suçu 5237 sayılı Yasa’nın 53/1-c maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen hakkında aynı Yasa’nın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 20/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.