YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8083
KARAR NO : 2023/10641
KARAR TARİHİ : 02.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/388 Esas, 2016/141 Karar
SUÇLAR : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na (213 sayılı Kanun) muhalefet (2 kez), tefecilik
HÜKÜMLER : Tefecilik suçundan beraat, 213 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından beraat ve mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, bozma

Kırıkhan 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.03.2016 tarihli ve 2014/388 Esas, 2016/141 sayılı Kararının sanık ile katılan Hazine vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön incelemede:
Sanık hakkında 213 sayılı Kanun’un 359 uncu maddesinin (a) fıkrasının ikinci bendi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası uyarınca itiraza tabi olup temyizinin mümkün bulunmadığı ayrıca katılan Hazine vekilinin vaki itirazının merci Kırıkhan Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2016/393 Değişik iş sayılı Kararı ile incelenerek bu hususta gerekli kararın verildiği görülmüştür.
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca sanık ile katılan vekilinin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kırıkhan Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.09.2014 tarihli ve 2014/1998 Soruşturma, 2014/2181 Esas, 2014/1916 numaralı İddianamesiyle sanık hakkında tefecilik suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 241 inci maddesi uyarınca cezalandırılması ile 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmesi, 213 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 213 sayılı Kanun’un 359 uncu maddesinin (b) fıkrası uyarınca cezalandırılması ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Kırıkhan 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.03.2016 tarihli ve 2014/388 Esas, 2016/141 sayılı Kararı ile sanık hakkında zincirleme şekilde 213 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan aynı Kanun’un 359 uncu maddesinin (b) fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü ve 62 nci maddeleri uyarınca cezalandırılmasına, tefecilik suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz sebepleri, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasını geri bırakılması ve beraat kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
2.Sanığın temyiz sebepleri, üzerine atılı suçları işlemediğine yöneliktir.
III. GEREKÇE
01.09.2009 olan son suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2009 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
1.Sanığın yargılama konusu eylemleri için, tefecilik suçunun suç tarihi itibarıyla lehe olan ve 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi yürürlükte bulunan 5237 sayılı Kanun’un 241 inci maddesinin birinci fıkrası ve keza sahte fatura düzenleme suçunun 213 sayılı Kanun’un 359 uncu maddesinin (b) fıkrası uyarınca belirlenecek cezasının üst haddine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.Sanığın vergi mükellefiyetini terk tarihi olan 01.09.2009’dan temyiz incelemesi tarihine kadar, 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
1.Ön inceleme bölümünde açıklanan nedenle katılan vekilinin sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz istemi yönünden dosyanın, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
2.Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kırıkhan 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.03.2016 tarihli ve 2014/388 Esas, 2016/141 sayılı Kararına yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.11.2023 tarihinde karar verildi.