YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7703
KARAR NO : 2023/3091
KARAR TARİHİ : 21.03.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ağrı Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.05.2015 tarihli ve 2012/4527 Soruşturma, 2015/827 Esas, 2015/743 numaralı İddianamesiyle sanık hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hak yoksunlukları uygulanması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ağrı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli ve 2015/428 Esas, 2016/322 sayılı Kararı ile sanık hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 150 gün karşılığı 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, şikayetçinin ve tanıkların organize şekilde beyanda bulundukları, kimseden para talep etmediği, mahkumiyetine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu sebepleriyle hükmü temyiz etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinde … Kadın Konuk Evi’nde sosyal çalışmacı olarak görev yapan sanığın, konuk evinde koruma altına alınan … hakkında kurumdan çıkması hususunda düzenleyeceği sosyal çalışma raporu için şikayetçinin öncelikle 02.04.2012 tarihinde 297 TL değerinde telefon faturasını ödemesini istediği, şikayetçinin faturayı ödediği, 23.04.2012 tarihinde … Cumhuriyet Caddesi … Bahçesinde buluştuklarında şikayetçiye ” senin 5.000 TL cezan var, cezanı vereceksin sonra Gülüzar’ın çıkışına ilişkin rapor hazırlayacağım” dediği, 3.500 TL’si olduğunu söylemesi üzerine sanığın bu teklifi kabul ettiği, şikayetçinin durumu Yetiştirme Yurdu müdürü …’ya Sevgi Evleri müdürü Vefa’ya ve … İl Sosyal Politikalar müdür vekili … anlatarak faturayı ödediğine dair makbuzu Metin’e verdiği, tanıkların bu durumu doğrulaması üzerine sanık hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı ve cezalandırılması yoluna gidildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Suç tarihinde Ağrı İl Sosyal Politikalar Müdürlüğü’ne bağlı Ağrı Kadın Konuk Evi’nde sosyal çalışmacı olarak çalışan sanığın 4483 sayılı Kanun kapsamında soruşturma iznine tabi olduğu gözetilerek tebliğnamedeki basit yargılama usulü yönünden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın atılı suçu işlemediği, hakkında organize şekilde kumpas kurulduğu nedenlerine dayanan temyiz isteğinin yapılan değerlendirmesinde; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, diğer yandan yüklenen suçu 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında, 53 üncü maddenin beşinci fıkrası uyarınca, ayrıca, adli para cezasının tamamen infazından itibaren işlemek üzere, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ağrı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2016 tarihli ve 2015/428 Esas, 2016/322 sayılı Kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.03.2023 tarihinde karar verildi.