Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2021/7626 E. 2023/1276 K. 20.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7626
KARAR NO : 2023/1276
KARAR TARİHİ : 20.02.2023

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇLAR : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜMLER : Sanık … hakkında atılı suçtan, sanık … hakkında eyleminin ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabulüyle bu suçtan mahkumiyet

Sanık …’a verilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sonucu belirlenen cezanın miktarı itibarıyla kesin olduğu belirtilse de; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a (5320 sayılı Kanun) 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (6217 sayılı Kanun) ile eklenen geçici ikinci madde gereğince 14.04.2011 tarihinden sonra hapisten çevrilen adli para cezalarının miktar gözetilmeksizin temyiz yasa yoluna tabi bulunması karşısında, anılan hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu anlaşılmakla, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (6723 sayılı Kanun) 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bahçesaray Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.12.2014 tarihli ve 2014/103 Soruşturma, 2014/62 Esas, 2014/33 numaralı İddianamesiyle sanıkların icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılmaları ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hak yoksunlukları uygulanması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Bahçesaray Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2014/79 Esas, 2016/34 sayılı Kararı ile sanık … hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un sırasıyla 257 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 51 inci maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve bu cezasının ertelenmesine, sanık … hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası karşılığı 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık …’ın temyizi, yükleniciye yaptığı ödemenin deprem döneminde faaliyetlerin sürdürülememesi ve ödeneğin geri dönmemesi nedeniyle olduğuna, zarar gören idarenin resmi yollardan yükleniciden işi tamamlamasına yönelik harekete geçmediğine ve eksik kalan işlerin tamamlanıp tamamlanmayacağının kesinlik kazanmadığına, mahkumiyet hükmünün hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
2.Sanık …’ın temyizi, hakkındaki hapis cezasından çevrilme adli para cezasının kesin nitelikte olmadığına, hükmedilen adli para cezasının ertelenmesi gerektiğine, kamu zararına sebebiyet vermediğine ve bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinin hukuka aykırı olduğuna, kendine verilen emirleri yerine getirdiğine ve işin yapılıp yapılmadığını denetleme yetkisi olmadığına ilişkindir.
3.O yer Cumhuriyet savcısının temyizi, sanık … hakkındaki hapis cezasından çevrilme adli para cezasının kesin nitelikte olmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanıklardan …’ın … İlçe Milli Eğitim Müdür vekili, …’ın ise öğretmen olduğu ayrıca okul geliştirme projesi koordinatörü olarak da görevlendirildiği, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından yapılan kilit parke taşı ve tel örgü yapım işi ihalesinin … İnşaat firmasına verildiği, yüklenici firma üstlendiği yapım işinin büyük bir kısmını tamamlamadığı halde sanık … tarafından düzenlenip imzalanan muhasebe işlem fişine harcama yetkilisi olarak …’ın imza attığı ve yüklenici firmaya ihale bedelinin ödendiği, yüklenici firma tarafından işin tamamlanmadığı ve ön inceleme aşamasında alınan rapora göre 63.831,59 TL fazla ödeme yapıldığının tespit edildiği, sanıklar hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı, Mahkemece; sanık …’ın üzerine atılı suçun kanuni unsurlarının oluştuğu, sanık …’ın ise gerekli kontrolleri yapmayarak ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu işlediği kabul edilerek cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanık … hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken hükümde 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ile adli para cezasına esas alınan tam gün sayısına yer verilmemesi mahallinde ilavesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden, sanık …’ın eyleminin icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı nazara alınmadan ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması ve keza yüklenen suçu 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanıklar hakkında aynı Kanun’un 53 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince yasaklama kararına hükmolunmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eleştirilen hususlar dışında eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bahçesaray Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2014/79 Esas, 2016/34 sayılı Kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştirilen hususlar dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.02.2023 tarihinde karar verildi.