Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2021/7414 E. 2023/6376 K. 15.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7414
KARAR NO : 2023/6376
KARAR TARİHİ : 15.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (6723 sayılı Kanun) 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un (5320 sayılı Kanun) 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Tayin olunan ceza miktarına nazaran yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin süresinden sonra da vaki duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı Kanun’un 318 inci maddesi gereği reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığının, 10.02.2015 tarihli ve 2015/3037 Soruşturma, 2015/1226 Esas, 2015/114 numaralı İddianamesiyle sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun (1136 sayılı Kanun) 59 uncu maddesi uyarınca son soruşturmanın açılması kararı verilmesi talep edilmiştir.
2. Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.04.2015 tarihli ve 2015/68 Esas, 2015/185 sayılı Kararı ile sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca yargılamasının yapılması ve delillerin takdiri için 1136 sayılı Kanun’un 59 uncu maddesine göre son soruşturmanın Sakarya Ağır Ceza Mahkemesinde açılıp yapılmasına karar verilmiştir.
3. Sakarya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.04.2016 tarihli ve 2015/167 Esas, 2016/179 sayılı Kararı ile sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi ile 51 nci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezasının ertelenmesine, 1 yıl denetim süresi belirlenmesine hükmolunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii, olay tarihinde yürürlükte olan İcra ve İflas Kanunu’nun 106. ncı maddesi uyarınca taşınmazların 2 yıl içerisinde satışı istenmez ise hacizin düşeceği 08.11.2010 tarihinde haciz şerhi işlenen taşınmazlar üzerindeki hacizlerin 08.11.2012 tarihine kadar mevcudiyetini koruyacağı, bu nedenle 19.01.2012 tarihinde satış istenmiş olması nedeni ile hacizlerin düşmesinin mümkün olmadığı, son işlemin 19.01.2012 tarihli satış talebi olduğu, katılanın masrafları yatırmadığı, bu hususun sanık tarafından katılana iletildiği, eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı karar verildiği sebepleri kararı temyiz etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihlerinde avukat olarak görev yapan sanığın, vekilliğini üstlendiği katılanın alacaklı olduğu İcra Müdürlüğündeki takip dosyasını işlemsiz bırakarak hacizlerin düşmesine sebep olmak suretiyle katılanın mağduriyetine neden olduğu iddia ve kabul edilerek ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yüklenen suçu 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında aynı Kanun’un 53 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince hak yoksunluğuna hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Sakarya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.04.2016 tarihli ve 2015/167 Esas, 2016/179 sayılı Kararına yönelik sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.05.2023 tarihinde karar verildi.