YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7206
KARAR NO : 2023/9465
KARAR TARİHİ : 04.10.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/582 Esas, 2019/254 Karar
SUÇLAR : İkna suretiyle irtikap (beş kez)
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, düzeltilerek onama
İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.05.2019 tarihli ve 2018/582 Esas, 2019/254 sayılı Kararının sanık müdafii ve katılan … vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön incelemede:
Sanık hakkında mağdur sayısınca ikna suretiyle irtikap suçundan kamu davası açıldığı, bu nedenle katılan …’in sadece kendisine yönelik ikna suretiyle irtikap suçunun doğrudan zarar göreni olduğu, dolayısıyla vekilinin temyiz isteminin bu eylemle sınırlı olarak incelenmesi gerektiği, bunun dışındaki iddialar yönünden usulsüz olarak verilen katılma kararının temyiz yetkisi vermeyeceği kabul edilmiştir.
Katılan vekilinin duruşmalı inceleme talebinin yasal koşulları bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince katılan …’in kendisine yönelik olmayan eylemlere ilişkin vekilinin temyiz isteği dışında temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kara Kuvvetleri Komutanlığı Ege Ordusu Komutanlığı Narlıdere/İzmir Askeri Savcılığının, 15.04.2011 tarihli ve 2011/285 Evrak, 2011/285 Esas, 2011/156 numaralı İddianamesiyle sanık hakkında ikna suretiyle irtikap suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 250 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca (beş kez) cezalandırılması ve 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Kara Kuvvetleri Komutanlığı Ege Ordusu Komutanlığı Narlıdere/İzmir Askeri Mahkemesinin, 02.11.2011 tarihli ve 2011/623 Esas, 2011/398 sayılı Kararıyla yargılamanın İzmir Ağır Ceza Mahkemesinde yapılması için görevsizlik kararı verilmiştir.
3.İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.06.2013 tarihli ve 2012/141 Esas, 2013/117 sayılı Kararı ile sanık hakkında zincirleme biçimde görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
4.O yer Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ile Hazine vekilinin temyizi üzerine hükmün Dairemizin 04.10.2018 tarihli, 2015/12300 Esas ve 2018/6830 sayılı Kararı ile eksik inceleme nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5.Bozma üzerine İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.05.2019 tarihli ve 2018/582 Esas, 2019/254 sayılı Kararı ile sanığın atılı suçtan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereği beraatine hükmolunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık müdafiinin temyiz sebepleri; sanık hakkında atılı suçtan beraatine hükmedildiği halde çalışma odasında ele geçirilen paranın müvekkili yerine katılanlara iadesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.
2.Katılan … vekilinin temyiz sebepleri; aşamalarda alınan katılanların beyanları ve raporlardan hareketle sanık hakkında irtikap suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken beraatine hükmolunmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna yöneliktir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasına göre de 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı sürelerinin öngörüldüğü, zamanaşımını kesen son işlem olan 11.06.2013 tarihli mahkumiyet hükmü ile inceleme günü arasında olağan dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmıştır.
2.Hakkında beraat kararı verilen sanıktan ele geçirilen ve Adli emanetin 2012/5243 sırasında kayıtlı bulunan paraların sanığa iadesi yerine yazılı şekilde katılanlara iadesine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ancak tespit edilen bu hukuka aykırılığın Dairemiz tarafından giderilmesi mümkün görülmüştür.
IV. KARAR
1.Ön inceleme bölümünde açıklanan nedenlerle katılan …’in kendisine yönelik ikna suretiyle irtikap isnadı dışında kalan diğer iddialara ilişkin vekilinin temyiz isteği ile duruşmalı inceleme talebinin, 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 ve 318 inci maddeleri uyarınca, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı REDDİNE,
2.Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.05.2019 tarihli ve 2018/582 Esas, 2019/254 sayılı Kararına yönelik sanık müdafiinin ve katılan … vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Adli emanetin 2012/5243 sırasında kayıtlı olan paraların sanığa İADESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.10.2023 tarihinde karar verildi.