YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5895
KARAR NO : 2023/9420
KARAR TARİHİ : 03.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/87 Esas, 2015/134 Karar
SUÇLAR : Tefecilik (sanık … hak. iki kez), nitelikli yağma
(diğer sanıklar hak.)
HÜKÜMLER : Sanıklardan Bülent hakkında zincirleme tefecilik
suçundan mahkumiyet, diğer sanıklar hakkında değişen
suç vasfına göre birden fazla kişi tarafından birlikte
tehdit suçundan mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, bozma

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (6723 sayılı Kanun) 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un (5320 sayılı Kanun) 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının, 08.04.2013 tarihli ve 2013/214 Soruşturma, 2013/80 Esas, 2013/77 numaralı İddianamesiyle tefecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 241 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanıklardan …’ın iki kez cezalandırılması, sanıklar … ve …’ın nitelikli yağma suçundan aynı Kanun’un 149 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c), (f) ve (g) bentleri uyarınca birer kez cezalandırılmaları ile tüm sanıklar haklarında aynı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hak yoksunluklarına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
Erzurum 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.11.2013 tarihli ve 2013/89 Esas, 2013/215 sayılı Kararı ile sanıklar … ve … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli yağma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 149 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına, sanık … hakkında mağdur …’a yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 241 inci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 6 ay hapis ve 30.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunlukları ile adı geçen sanık hakkında mağdurlar … ve …’a yönelik eylemleriyle ilgili olarak tefecilik suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca beraatine hükmolunmuştur.
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin, 11.02.2015 tarihli ve 2014/6910 Esas, 2015/10850 sayılı Kararı ile sanıklar … ve … hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık … hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat ve mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine dosyayı ele alan Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.07.2015 tarihli ve 2015/87 Esas, 2015/134 sayılı Kararı ile sanıklardan … ve … hakkında 5237 sayılı Kanun’un 37 nci ve 150 nci maddelerinin birinci fıkraları delaletiyle 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi, 62 nci ve 53 üncü maddelerinin birinci fıkraları uyarınca 1 yıl 8’er ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunlukları uygulanmasına, sanık … hakkında zincirleme tefecilik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 241 inci, 43 üncü ve 62 nci maddelerinin birinci fıkraları ile 52 nci maddesi uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 4.160 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına hükmolunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanıklar … ve … müdafii, 02.07.2015 havale tarihli süre tutum dilekçesi ile kararların usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek temyiz talebinde bulunmuştur.
2.Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri; sanığın üzerine atılı suçun sübut bulmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, tefecilik suçunun suç tarihi itibarıyla lehe olan 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile yapılan değişiklik öncesi 5237 sayılı Kanun’un 241 inci maddesinin birinci fıkrası ile nitelikli tehdit suçunun 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

Sanıkların eylemleri yönünden, 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 01.07.2015 tarihli mahkûmiyet hükümleri olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.07.2015 tarihli ve 2015/87 Esas, 2015/134 sayılı Kararına yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2023 tarihinde karar verildi.