Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2021/4628 E. 2023/12448 K. 20.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4628
KARAR NO : 2023/12448
KARAR TARİHİ : 20.12.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/325 Esas, 2015/400 Karar
SUÇ : Rüşvet vermeye yardım etme
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması suretiyle atılı suçtan mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (6723 sayılı Kanun) 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un (5320 sayılı Kanun) 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereğince temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının, 12.08.2008 tarihli ve 2008/33205 Soruşturma, 2008/13820 Esas ve 2008/539 numaralı İddianamesiyle suça sürüklenen çocuk hakkında rüşvet vermeye yardım etme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 252 nci maddesinin birinci fıkrası ve 39 uncu maddesi uyarınca cezalandırılması, 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunlukları ve 63 üncü maddesi gereğince mahsup hükümlerinin uygulanması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.02.2009 tarihli ve 2008/358 Esas, 2009/122 sayılı Kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında rüşvet vermeye yardım etme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 252 nci maddesinin birinci fıkrası, 39 uncu maddesi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu kararın suçtan zarar gören Hazineye tebliğ edilmeden 17.04.2009 tarihinde usûlsüz olarak kesinleştirildiği görülmüştür.
3. Suça sürüklenen çocuğun, 08.06.2010 tarihinde işlediği resmi belgede sahtecilik suçundan, Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.06.2011 tarihli, 2010/722 Esas ve 2011/383 sayılı Kararı ile tecziyesine karar verilmiş, bu kararın 15.09.2015 tarihinde kesinleşmesinin ardından vaki ihbar üzerine Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.11.2015 tarihli ve 2015/325 Esas, 2015/400 sayılı Kararı ile hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafii, duruşma açılmadan hükmün açıklanmasına karar verilmesinin hatalı olduğu, suça sürüklenen çocuğun duruşmaya çağrılarak savunmasının alınmamasının yerinde olmadığı, savunma hakkının kısıtlandığı, karar tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış gösterildiği, sanığın beraatine karar verilmesi aksi halde cezanın ertelenmesi gerektiği sebepleriyle müvekkili hakkında kurulan hükmü temyiz etmiştir.
III. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin 11 inci fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde, mahkemenin hükmü açıklayacağı belirtilmiştir. Öte yandan, kararın kesinleşmesi yoklukta verilenlerin yöntemince tebliğinden, huzurda verilenlerin de usulünce tefhiminden itibaren yasada öngörülen sürede kanun yoluna başvurulmaması ya da başvurulup reddedilmesi durumunda mümkün olacaktır. Bu açıklamalar ışığında, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması için öncelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesi gerekmektedir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kesinleşmemiş ise denetim süresi başlamayacak ve sanığın denetim süresi içinde suç işlediğinden de bahsedilemeyecektir.
Suça sürüklenen çocuk hakkında rüşvet vermeye yardım etme suçundan açılan kamu davasında Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonunda verilen 26.02.2009 tarihli ve 2008/358 Esas, 2009/122 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Kararın suçtan zarar gören Hazineye tebliğ edilmeksizin 17.04.2009 tarihinde kesinleştirilmesini müteakip suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde 08.06.2010 tarihinde kasten yeni bir suç işlediğine ilişkin ihbarda bulunulması üzerine temyiz incelemesine konu 24.11.2015 tarihli hükmün kurulduğu,
3628 sayılı Kanun’un 17 nci ve 18 inci maddelerine göre rüşvet vermeye yardım etme suçunun zarar göreni olan ve davaya katılma hakkı bulunan Hazinenin 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası hükmü uyarınca Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.02.2009 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara itiraz hakkının bulunduğu, bu kararın 26.11.2010 tarihinde Hazineye tebliğ edildiği, suça sürüklenen yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 04.12.2010 tarihinde Hazinece itiraz edilmeden kesinleştiği, denetim süresinin de bu tarihten sonra başladığı, hükmün açıklanmasına neden olan suçun ise kesinleşme tarihinden önce işlendiği ve denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahisle hükmün açıklanma koşullarının da bulunmadığı dikkate alınmadan ihbar üzerine suça sürüklenen çocuk hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün kesinleşmeden açıklanmasına karar verilerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Hukuka aykırı görülmüştür.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.11.2015 tarihli ve 2015/325 Esas, 2015/400 sayılı Kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ve 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.12.2023 tarihinde karar verildi.