YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12448
KARAR NO : 2023/7223
KARAR TARİHİ : 07.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/1487 Esas, 2020/385 Karar
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜMLER : A) Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.10.2019 tarihli ve 2013/113 Esas, 2019/591 sayılı Kararı ile; ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet,
B) Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 17.11.2020 tarihli ve 2020/1487 Esas, 2020/385 sayılı Kararı ile; istinaf başvurusunun esastan reddi.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun (1136 sayılı Kanun) 59 uncu maddesinin son fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrasınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrasına istinaden temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 59 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 13.12.2012 tarihli ve 2012/77942 Soruşturma, 2012/23973 Esas, 2012/1477 numaralı İddianameyle sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan son soruşturmanın açılmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
2.Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.03.2013 tarihli ve 2012/494 Esas, 2013/130 sayılı Kararı ile sanık hakkında icrai ve ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca yargılanmak üzere son soruşturmanın Yalova Ağır Ceza Mahkemesinde açılıp yapılmasına karar verilmiştir.
3.Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.10.2019 tarihli ve 2013/113 Esas, 2019/591 sayılı Kararı ile sanık hakkında ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmolunmuştur.
4.Sanığın ve katılanlar vekilinin istinaf talebi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 17.11.2020 tarihli ve 2020/1487 Esas, 2020/385 sayılı Kararı ile; katılanlar vekilinin istinaf başvurusu 5271 sayılı Kanun’un 273 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği reddedilmiş, sanığın istinaf başvurusunun ise esastan reddine hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, İlk Derece Mahkemesince ve Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararların usul ve yasaya aykırı olduğuna, suçun sübut bulmadığına, delillerin mahkumiyet için yeterli olmadığına, duruşmaya katılmaması nedeniyle katılanların bir zarar ya da mağduriyetinin doğmadığına, uhdesinde kalan paranın ceza davaları ile ilgili ücret ve masrafa ilişkin olduğuna, ahzu kabz yetkisini kullandığına ve sair hususlara ilişkindir.
III. DAVA KONUSU
A.İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suç tarihinde Yalova Barosuna kayıtlı serbest avukat olan sanığın Yalova 3. Noterliğince düzenlenen 12.08.2010 tarihli vekaletname ile katılanların vekilliğini üstlendiği ve bu vekalet ilişkisi kapsamında; davalı katılanların eşleri olan Ebru ve Necmiye’nin trafik kazası sonucu ölümleri nedeniyle Yalova Ağır Ceza Mahkemesinde açılan 2011/81 Esas sayılı dosyasını takip etmesi gerekirken, görevinin gereğini yerine getirmediği, bu kapsamda 20.12.2011, 20.03.2012 ve 29.05.2012 tarihli duruşmalara mazeretsiz olarak katılmadığı, 2010 yılında katılanlardan masraf adı altında toplam 74.000 TL aldığı, uzun süre geçmesine rağmen tazminat davasını açmadığı, aldığı paranın 30.000 TL’lik kısmını iade edip geri kalanını uhdesinde tuttuğu, eylem nedeniyle katılanların zarara uğradığı, böylece sanığın üzerine atılı suçu işlediği kabul edilerek ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
B.Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Kararın sanık ve katılanlar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince; katılanlar vekilinin istinaf başvurusunun yedi günlük yasal süreden sonra vaki olması nedeniyle reddine karar verildiği, sanığın katılanlardan almış olduğu vekaletname uyarınca katılanları duruşmalarda temsil etmesi gerekirken, Yalova Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/81 Esas sayılı dosyasında 20.12.2011, 20.03.2012 ve 25.09.2012 tarihli celselere katılmamasının yanında ayrıca tazminat davası açmak üzere katılanlardan ücret alıp davayı açmadığı gibi ücretin bir kısmını katılanlara iade edip geri kalanı uhdesinde tutmak şeklinde gerçekleştirdiği eylemlerin kül halinde birden fazla katılana karşı zincirleme şekilde icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu halde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 257 nci maddesinin birinci fıkrası yerine ikinci fıkrasının uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve avukat olan sanığın bu görevini kötüye kullanmak suretiyle işlediği eylemlerden dolayı mahkum olması nedeniyle hakkında aynı Kanun’un 53 üncü maddesinin beşinci fıkrası uyarınca cezanın infazdan sonra işlenmek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de aleyhe istinaf bulunmaması gözetilerek sanığın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların Bölge Adliye Mahkemesince eleştirilen hususlar dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet hükmüne karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararın usul ve kanuna uygun olması karşısında sanığın temyiz itirazları yönünden hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 17.11.2020 tarihli ve 2020/1487 Esas, 2020/385 sayılı Kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Yalova 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,07.06.2023 tarihinde karar verildi.