YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5129
KARAR NO : 2021/3424
KARAR TARİHİ : 07.07.2021

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
…

HÜKÜM : Sanıklar … ile … haklarında zincirleme nitelikli zimmet ve kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği suçlarından mahkumiyet, diğer sanıklar haklarında atılı suçlardan beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar … ve … müdafilerin yasal süresinden sonra vaki duruşmalı inceleme istemlerinin tayin olunan cezaların ayrı ayrı miktarına göre de 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE, başvurularının kapsamına göre incelemenin; katılanlar vekillerinin, sanıklar …, … ve … haklarında zimmet ve sahtecilik suçlarından kurulan beraat hükümlerine, ayrıca Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin mahkumiyet hükümlerine yönelik vekalet ücretine hasren, müdafilerin sanıklar … ve … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI ve DURUŞMASIZ OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklardan …, … ve … haklarında zimmet suçundan kurulan beraat ile … hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık … hakkında TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün bulunmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık … hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan Tarım ve Orman Bakanlığı lehine karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ye göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık … müdafi ile katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının “B” numaralı bendinin son fıkrasına “Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir edilen 3.000 TL maktu vekalet ücretinin sanık …’den alınarak katılan Tarım ve Orman Bakanlığına verilmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK, bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçeleri gösterilmek suretiyle sanıklar …, … ve … hakkında zimmet suçundan kurulan beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle bu hükümlerin DOĞRUDAN ONANMASINA,
Sanıklar …, …, …, … ve … hakkında sahtecilik suçundan kurulan beraat ve mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların üzerlerine atılı sahtecilik suçunun 765 sayılı TCK’nin 339/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK’nin 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 28/02/2003 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK’nin 7/2 ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Sanık … hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Anayasa’nın 141/3, CMK’nin 34/1 ve 289/1-g maddeleri gereğince, hakimlerin ve mahkemelerin her türlü kararının gerekçeli olarak yazılmasının zorunlu olduğu, CMK’nin 230/1. maddesine göre de mahkumiyet hükmünün gerekçesinde delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi gibi hususların bulunması gerektiği halde, her bir sanığın eylemlerinin ayrı ayrı değerlendirilerek delilleriyle birlikte sanığın hangi eylemi nedeniyle sorumlu tutulduğu somut gerekçelerle ortaya konulmadan, keza sanık …’in sabit görülen fiilleri ve bunların nitelendirilmesinin belirtilmesi ile delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği de gözetilmeden, 2000 ile 2002 yılları arasında Konya Şeker Fabrikasından alınan melaslı kuru küspeleri satarak karşılığında elde edilen paraları uhdesine geçirdiği iddiası ile ilgili olarak söz konusu paraları ne şekilde zimmetine geçirdiği veya sanık …’in eylemine ne şekilde iştirak ettiği, eyleminin şeriklik veyahut yardım eden sıfatlarından hangisine ne şekilde uyduğu karar yerinde gerekçeleri ile birlikte gösterilmeden, gerekçe kısmında iddianamenin sonuç bölümünün tekrarlanması suretiyle ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık … hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş olması karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan Tarım ve Orman Bakanlığı lehine karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’ye göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin ve katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 07/07/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

Yzl. İşl. Md.

…