YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5118
KARAR NO : 2023/11266
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/84 Esas, 2015/144 Karar
SUÇLAR : Zimmet, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma
HÜKÜMLER : Sanık … hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan beraat, diğer sanıklar hakkında zimmet suçundan beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2015/84 Esas, 2015/144 sayılı Kararının katılanlar vekilleri tarafından temyizi üzerine yapılan ön incelemede:
Tebliğnamede ismine yer verilen sanıklar … ve … hakkında bir temyiz olmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Hazinenin, sanık … hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan açılan kamu davasında, katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmediği, bu itibarla anılan suçtan davaya katılma ve hükmü temyiz etme hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.04.2015 tarihli ve 2015/8391 Soruşturma, 2015/2833 Esas, 2015/207 numaralı İddianamesiyle sanıklar … ve … hakkında kullanma zimmeti suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 247 nci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları, diğer sanık hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan, aynı Kanun’un 251 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca cezalandırılmaları ve 53 üncü maddesi gereği hak yoksunluğu uygulanması talebiyle kamu davası açılmıştır.
Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2015/84 Esas, 2015/144 sayılı Kararı ile sanıkların üzerlerine atılı suçlardan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekillerinin temyizleri; sanıklar hakkında kurulan beraat hükümlerinin bozulması istemine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Kızılcasöğüt PTT acentesinin işletmeciliğini yapan inceleme dışı sanık …’ın, acentede tahsil edilen tutarları acentelik sözleşmesine göre haftada en az üç kere Çivril PTT Müdürlüğüne teslim etmesi gerekirken kendi şirketine ait kasada tutarak düzensiz aralıklarla parayı teslim ettiği ve bu süre içerisinde parayı kullanımında tuttuğu iddia edilerek kullanma zimmeti suçunu işlediği, anılan acentede gişe görevlisi olarak çalışan sanık … ile inceleme dışı sanık …’a ait şirketlerin muhasebe işlemleriyle ilgilendiği belirtilen sanık …’in de patronları olan …’ın eylemine iştirak ettikleri iddiasıyla haklarında kullanma zimmeti suçundan, Çivril PTT Müdürlüğünde veznedar olan diğer sanık … hakkında ise denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan açılan kamu davalarında, Mahkemece; inceleme konusu sanıkların üzerlerine atılı suçlardan ayrı ayrı beraatlerine karar verildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
A.Sanıklar … ve Muhammet Hakkında Zimmet Suçundan Verilen Beraat Hükümleri Yönünden;
Sanıkların leh ve aleyhlerindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaatine göre, yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B.Sanık … Hakkında Denetim Görevini İhmal Ederek Zimmete Neden Olma Suçundan Verilen Beraat Hükmü Yönünden;
Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 16.06.2015 tarihli sorgu olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

V. KARAR
A.Sanıklar … ve Muhammet Hakkında Zimmet Suçundan Verilen Beraat Hükümleri Yönünden;
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2015/84 Esas, 2015/144 sayılı Kararına yönelik katılanlar vekilleri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekillerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B.Sanık … Hakkında Denetim Görevini İhmal Ederek Zimmete Neden Olma Suçundan Verilen Beraat Hükmü Yönünden;
1. Ön inceleme bölümünde açıklanan nedenle Hazine vekilinin denetim görevinin ihmali suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
2. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.10.2015 tarihli ve 2015/84 Esas, 2015/144 sayılı Kararına yönelik katılan PTT A.Ş. vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.11.2023 tarihinde karar verildi.