YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4922
KARAR NO : 2023/9773
KARAR TARİHİ : 11.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2017/673 Esas, 2017/668 Karar
SUÇLAR : Basit zimmet
HÜKÜMLER : A) Yalova Ağır Ceza Mahkemesinin 17.11.2016 tarihli ve 2016/147 Esas, 2016/401 sayılı Kararı ile; tüm sanıklar hakkında atılı suçtan beraat,
B) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 22.03.2017 tarihli ve 2017/673 Esas, 2017/668 sayılı Kararı ile; istinaf başvurusunun esastan reddi.
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrasınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrasına istinaden temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Yalova Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.07.2014 tarihli ve 2012/1829 Soruşturma, 2014/2080 Esas, 2014/1052 numaralı İddianamesiyle sanıklar hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2.Yalova 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.07.2015 tarihli ve 2014/582 Esas, 2015/825 sayılı Kararı ile eylemlerin zimmet suçunu oluşturabileceğinden bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
3.Yalova Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.11.2016 tarihli ve 2016/147 Esas, 2016/401 sayılı Kararı ile sanıklar hakkında zimmet suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraat kararları verilmiştir.
4.İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 22.03.2017 tarihli ve 2017/673 Esas, 2017/668 sayılı Kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine hükmolunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz dilekçesi, sanıkların eylemleriyle zimmet ve görevi kötüye kullanma suçlarının oluştuduğu ve cezalandırılmaları yerine beraat kararları verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu hususlarına dairdir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A.İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Yalova Pazarcılar Odasına üye tüm pazar esnafının elektriği ile Odaya ait idari kısımdaki elektriğin tek bir sayaç üzerinden ödemesinin yapıldığı, her esnaf için ayrı abonelik yerine süzme sayaç kullanıldığı, süzme sayaçların eleman görevlendirmek suretiyle okumalarının yapıldığı, okunan bedellerin bir kağıda yazılarak bildirildiği, pazar esnafınca bu bedellerin Oda tarafından bastırılmış makbuzlarla tahsil edildiği, Oda yönetim kurulu başkan ve üyeleri olan sanıkların, toplanan paralarla Oda adına iki dükkan ve bir lokal aldıkları ancak alınan dükkan ve lokallerin Oda adına kaydını almadıkları, dükkanların …, lokalin ise … adına tapuya kaydedilmesi nedeniyle haksız çıkar sağladıkları iddiasıyla zimmet suçundan yapılan yargılamada, Mahkemece; Odanın defter ve belgeleri üzerinde yapılan incelemede taşınmazlar için Odadan herhangi bir tahsilat ve ödeme yapılmadığı, 2002-20.02.2012 tarihleri arasında üyelere elektrik sağlanmasına yönelik olarak odanın zorunlu şekilde aracılık yapmış olduğu, bu aracılık hizmetinin usulsüz olmadığı, abonelik gereği yüklenilen elektrik ve trafo giderleri karşılığı olarak maliyetin üyelere yansıtılarak odanın zarara uğratılmadığı, gelirlerin toplanılan günlerde düzenlenen gelir makbuzu ile kayıtlara intikal ettirildiği kabul edilerek sanıkların atılı zimmet suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine hükmolunmuştur.
B.Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Kararın istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılmadan dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanıkların leh ve aleyhlerindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati ile beraat hükümlerine karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararların usul ve kanuna uygun olması karşısında katılan vekilinin temyiz itirazları ile hükümde dikkate alınan sair hususlar yönünden hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 22.03.2017 tarihli ve 2017/673 Esas, 2017/668 sayılı Kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Yalova Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.10.2023 tarihinde karar verildi.