YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/292
KARAR NO : 2023/2351
KARAR TARİHİ : 08.03.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Beraat
Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2019 tarihli ve 2018/165 Esas, 2019/367 sayılı Kararının katılan, şikâyetçi ve suçtan zarar gören vekilleri tarafından temyizi üzerine yapılan ön incelemede:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasına göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından 7417 sayılı Kanun’un yürürlük tarihi olan 05.07.2022 tarihinden önce temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu’nun değişiklik öncesindeki 18 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Hazinenin başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazandığı kabul edilmiştir.
20.07.2016 tarihinden önce verilen kararlar ile Yargıtaydan geçen dosyalara ilişkin temyiz süresinin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesine göre 1 hafta olduğu gözetilmeksizin hüküm fıkrasında temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilmesi suretiyle tarafların yanıltıldığı anlaşıldığından şikâyetçi vekilinin temyiz isteğinin süresinde olmadığı yönündeki tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında suç isimleri zimmet ve görevi kötüye kullanma olarak gösterilmiş, Hazine ile Tarım ve Orman Bakanlığı vekillerinin temyiz dilekçeleri başlığında da görevi kötüye kullanma suçuna yer verilmiş ise de 16.04.2019 tarihli ve 2018/165 Esas, 2019/367 Karar sayılı hükmün gerekçe kısmında sadece sanık hakkında iddianame yerine geçen görevsizlik kararıyla zimmet suçundan açılan kamu davasına konu isnat yönünden değerlendirme yapıldığı, kısa kararda da suç ismi belirtilmeksizin sanığın “atılı suçtan” ibaresine yer verilerek beraatine karar verildiği, bu haliyle beraat hükmünün zimmet suçuna ilişkin olduğu ve ihmalî davranışla görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davası yönünden mahkemece bir hüküm kurulmadığı, diğer yandan suç tarihinde katılan belediyede zabıta müdürü olarak görev yapan sanık hakkında zimmet suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan Tarım ve Orman Bakanlığının bahse konu suçtan kurulan hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca katılanlar Hazine ve belediyenin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince yukarıda belirtilen husus dışında temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
II. GEREKÇE
1.Ön inceleme bölümünde açıklandığı üzere sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 257 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasına ilişkin mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
2.Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 07.09.2021 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Kanun’un 64 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
II. KARAR
Ön inceleme bölümünde açıklanan nedenlerle Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2019 tarihli ve 2018/165 Esas, 2019/367 sayılı Kararına yönelik şikâyetçi Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, değişik gerekçeyle Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Gerekçe bölümünün ikinci bendinde açıklanan nedenle Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2019 tarihli ve 2018/165 Esas, 2019/367 sayılı Kararına yönelik katılanlar Hazine ve belediye vekillerinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.03.2023 tarihinde karar verildi.