YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1081
KARAR NO : 2023/2263
KARAR TARİHİ : 07.03.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Beraat

Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.09.2014 tarihli ve 2013/25 Esas, 2014/266 sayılı Kararının, katılan … suçtan zarar gören vekilleri tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasına göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Adalet Bakanlığının kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından 7417 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un yürürlük tarihi olan 05.07.2022 tarihinden önce temyiz edilmesi ile usul hükümlerinin derhal uygulanacağı hususu karşısında, 3628 sayılı Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet Ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu’nun (3628 sayılı Kanun) 7417 sayılı Kanun’un 40 ıncı maddesiyle değişik 18 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazandığı kabul edilmiştir.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un (6723 sayılı Kanun) 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un (5320 sayılı Kanun) 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesince temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrasınca temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereğince temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.09.2014 tarihli ve 2013/25 Esas, 2014/266 sayılı Kararı ile sanık hakkında zimmet suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekillerinin temyiz istekleri; sanık hakkında eksik inceleme sonucu verilmiş olan beraat kararının hatalı olduğuna ve suçun oluştuğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinde Kahta Sulh Hukuk Mahkemesinde mübaşir olan inceleme dışı sanık …’in, mahkeme dosyalarına ait toplam 1005 TL parayı mahkeme veznesinden çekip ilgili birimlerin hesaplarına aktarmadığı iddia ve kabul edilen somut olayda, aynı mahkemede katip olarak çalışan sanığın, mübaşir olan sanıkla birlikte hareket ederek bahse konu parayı uhdesine geçirerek zimmet suçunu işlediği iddia edilmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamına nazaran, sanığın vezneden çekilen paralarla ilgili olarak makbuzlarda imzasının bulunmaması, inceleme dışı sanık …’in eylemine iştirak ettiğine dair maddi delil elde edilememesi ve sanık ile aralarında husumet bulunan tanık …’in soyut beyanı dışında mahkumiyeti için yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı kabul edilerek atılı suçtan sanığın beraatine karar verilmiştir.
IV.GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.09.2014 tarihli ve 2013/25 Esas, 2014/266 sayılı Kararında katılanlar vekilleri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanlar vekillerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.03.2023 tarihinde karar verildi.