YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/491
KARAR NO : 2019/340
KARAR TARİHİ : 10.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Derik ilçesi Gölbaşı köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, katılanların sertifikalı tohum kullanımı desteğinden yararlanmak üzere hazırladıkları evrakları keyfi olarak imzalamayarak görevini kötüye kullandığı iddiası ile cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında; Şanlıurfa Vergi Dairesi Başkanlığının 06/05/2010 ve 18/11/2014 tarihli cevabi yazılarında, katılanların sertifikalı tohum alımlarına ilişkin faturalarının satıcı şirketin yasal defterlerine kayıtlı olduğunun bildirilmesi karşısında, sanığın ekilen tohumların sertifikalı olmadığı, sunulan faturaların sahte olduğu yönündeki savunmasının doğrulanmadığı, kaldı ki 17/09/2009 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 2009/52 sayılı Yurtiçi Sertifikalı Tohum Kullanımı Desteklemesi Hakkında Tebliğ uyarınca destek başvurularına ilişkin kontrol görevinin Tarım ve Köyişleri Bakanlığının İl/İlçe Müdürlükleri ile Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğüne ait olduğu, sanığın bu kapsamda denetim yapma görevinin bulunmadığı, diğer yandan söz konusu tebliğin 9. maddesi uyarınca başvurularda güncelleştirilmiş çiftçi kayıt sistemi belgesinin sunulması gerektiği, Çiftçi Kayıt Sistemi Yönetmeliği uyarınca bu belgenin muhtar tarafından onaylanması gerektiği anlaşılmakla, katılanların çiftçi kayıt sistemi belgelerini keyfi olarak onaylamayan sanığın, destek alımından yoksun kalmalarına neden olarak mağduriyetlerine yol açtığının tüm dosya kapsamı itibarıyla sabit olduğu nazara alınarak, CMK’nın 226/1. maddesine göre ek savunma hakkı tanınmak suretiyle zincirleme şekilde ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirmeler sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.