Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2018/1466 E. 2019/6666 K. 01.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1466
KARAR NO : 2019/6666
KARAR TARİHİ : 01.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebliğnamede adına yer verilen sanık … hakkında bir temyiz bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
TCK’nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanıkların tefecilik yapıp yapmadıkları hususunda kolluk araştırması yaptırılması, sanıkların vergi kaydının bulunup bulunmadığı tespit edilerek gerektiğinde haklarında vergi incelemesi yaptırılması, Bucak İcra Müdürlüğünün 2009/4592, 2011/3089 sayılı icra dosyaları ile sanık …’ın tefecilik suçundan yargılandığı Bucak Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/79 Esas, 2009/538 Karar sayılı dosyasının onaylı örneklerinin denetime olanak verecek şekilde dosya arasına alınması ile icra dosyalarında borçlu gözüken kişilerin sanıklardan faiz karşılığında ödünç para alıp almadıkları hususunda tanık olarak beyanlarına başvurulması sonrasında hasıl olacak sonuca göre bir karara varılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 01/07/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.