YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2837
KARAR NO : 2020/14063
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Müteselsilen ihtilasen zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
765 sayılı TCK’nın 202. maddesinde öngörülen para cezasının meydana gelen toplam zarar esas alınarak belirlenmesi karşısında, sanığın 28/12/2001 günlü eylemi nedeniyle zimmetine geçirdiği paranın nazara alınmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, lehe yasa karşılaştırmasının 765 sayılı TCK’nın 202/2, 80, 202/3, 219/3, 59, 31, 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 212. maddesi nazara alınarak aynı Kanunun 247/1-2, 249/1, 43, 248/2, 62, 53/1-5; 204/2, 43/1, 62, 53/1-5. maddelerinin ayrı ayrı uygulanması suretiyle bulunacak sonuca göre yapılması lüzumu nazara alınmadan, 5237 sayılı TCK uygulamasında 43 ve 248. maddeleri tatbik edilmeden sonuca varılması, söz konusu maddelerin uygulanması halinde dahi 765 sayılı Yasanın lehe sonuç doğurduğunun anlaşılması karşısında bu husus sonuca etkili görülmemiştir.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle kurulan mahkumiyet hükmü eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.