Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2016/8897 E. 2020/11382 K. 10.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/8897
KARAR NO : 2020/11382
KARAR TARİHİ : 10.06.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, denetim görevinin ihmali
HÜKÜM : Sanık … yönünden zincirleme basit zimmet suçundan mahkumiyet, diğer sanıklar bakımından atılı suçlardan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Denetim görevinin ihmali suçundan Hazine ile Tarım ve Orman Bakanlığının zarar gören sıfatları bulunmadığından, vekillerinin sanıklar …, …, …, …, Kazım Kaplan ve … hakkında bu suçtan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE, incelemenin katılan … vekilinin tüm sanıklar hakkında kurulan hükümlere, katılanlar Hazine ile Bakanlık vekillerinin sanık … hakkında zimmet suçundan kurulan beraat, sanık … müdafi ile katılan Hazine vekilinin ise sanık … hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet, sanık … hakkında aynı suçtan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre mahkumiyet hükmü yönünden yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık … hakkında TCK’nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğunun 53/1-a maddesi ile sınırlı olarak uygulanması gerektiği gözetilmeden infazda tereddüde neden olacak şekilde hak yoksunluğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından sanık … hakkında TCK’nın 53/5. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılıp, mahkemenin takdiri de gözetilerek hüküm fıkrasının 1/e numaralı bendine “Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle anılan Yasanın 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, sanığın takdiren 5 yıl süreyle cezasının infazından sonra başlamak üzere 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kullanmasının yasaklanmasına,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan sanık … hakkındaki hükmün DÜZELTİLEREK, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık … hakkında zimmet suçundan kurulan beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün DOĞRUDAN ONANMASINA,
Sanıklar …, …, …, Kazım Kaplan ve … hakkında denetim görevinin ihmali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklara isnat edilen suçun 5237 sayılı TCK’nın 251/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, zamanaşımını son kesen işlem olan 24/01/2012 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında asli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında atılı suçtan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Sanık … hakkında denetim görevinin ihmali suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın hükümden önce 20/01/2014 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 64 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 10/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.