Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2016/6021 E. 2017/1099 K. 22.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6021
KARAR NO : 2017/1099
KARAR TARİHİ : 22.03.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan …, sanık …’in akrabası olan ve temyize gelmeyen sanık …’in iş yeri üzerinden kendisine faiz karşılığı borç para verdiğine yönelik iddiasının katılanın iş yeri çalışanı tanık … tarafından da doğrulanması, yapılan emniyet araştırmasında da sanıkların adı geçen iş yerinde faiz karşılığı kredi kartı çekerek tefecilik yaptıklarının tespit edilmiş olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından vergi dairesi görevlilerinin de katılımıyla sanığın iş yerinde yapılan arama sonrası Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan tefrik edilen dosyanın akıbeti araştırılıp aslı ya da onaylı örneği getirtilip incelenmesi, söz konusu iş yeri ve sanıklar hakkında bu konuda vergi raporu düzenlenip düzenlenmediğinin tespit edilmesi, adli emanetin 2009/1453 sırasında kayıtlı bilgisayar kasası ve alınan imaj örnekleri üzerinde uzman bilirkişilere inceleme yaptırılarak rapor alınması, bundan sonra toplanan tüm kanıtlar irdelenerek, ayrıca … Cumhuriyet Başsavcılığının 21/07/2008 tarih 2008/8588 nolu iddianamesiyle sanıklar hakkında tefecilik suçundan … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/665 Esasına kayden açılan ve mahkumiyetlerine karar verilen dosyanın getirtilip sanıkların birden fazla kişiye faiz karşılığı borç para verme eyleminin, kamu davasının açılması halinde hukuki kesintiye uğrayacağı ve iddianame tarihine kadar olanların zincirleme tek bir suç, sonrakilerin ise ayrı bir suç oluşturacağı gözetilerek, TCK’nın 43. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Adli emanetin 2009/1100 sırasında kayıtlı eşyalardan 7-10 sıradaki …, ., … ve …’a ait kredi kartları ve sliplerinin sahiplerine iadesi yerine dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.