YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9345
KARAR NO : 2015/14954
KARAR TARİHİ : 09.10.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/278413

Tefecilik suçundan sanıklar A.. K.., M.. K.. ve E.. K..’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 241/1, 43/1-2, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 1.240,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmalarına dair Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli ve 2011/187 esas, 2012/293 sayılı kararının Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 14/01/2013 tarihli ve 2012/11217 esas, 2013/325 sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, sanıklar vekili tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 30/12/2014 tarihli ve 2011/187 esas, 2012/293 sayılı ek kararına yapılan itirazın reddine dair Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2015 tarihli ve 2015/50 Değişik İş sayılı Kararının;
Dosya kapsamına göre, sanıkların mahkûmiyetine ilişkin Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli kararını müteakip, sanıkların aynı nitelikteki suçtan yargılandıkları Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/946 esas, 2012/817 sayılı dosyasında 25/12/2012 tarihli karar ile beraat ettikleri, yine yargılama konusu eylemlerine ilişkin olarak işledikleri iddia edilen Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan yargılandıkları Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1178 esas, 2012/818 sayılı dosyasında 25/12/2012 tarihli karar ile beraat ettikleri, sanıklardan E.. K..’ın tefecilik suçundan yargılandığı Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/588 esas, 2012/1059 sayılı dosyasında 24/12/2012 tarihli karar ile beraat ettiği, yine sanıkların Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan yargılandıkları Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/67 esas, 2013/347 sayılı dosyasında 27/03/2013 tarihli karar ile beraat ettikleri, yukarıda sözü edilen Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/946 esas ve 2010/1178 esas sayılı dosyaları kapsamında aldırılan 06/06/2012 tarihli bilirkişi raporunda sanıklara ait Dilara Kuyumculuk isimli işyerinin 2005 ve 2009 Yıllarına ait evraklarının incelenmesi neticesinde sanıkların tefecilik ve Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçlarını işlediklerine dair tespit yapılamadığının bildirildiği, Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/588 esas sayılı dosyası kapsamında aldırılan 11/05/2012 tarihli bilirkişi raporunda sanıklardan E.. K..’ın tefecilik yaptığına dair tespit yapılamadığının bildirildiği anlaşılmakla, sanıkların tefecilik suçundan mahkûmiyetine karar verilen Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli ve 2011/187 esas, 2012/293 sayılı dosyasında sanıkların yargılandığı diğer dosyalara da atıf yapılarak, henüz sonuçlanmamış olan Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/946 esas sayılı dosyasına atıfta bulunularak ve sanıklara atılı suç yönünden her hangi bir bilirkişi incelemesi yaptırılmadan karar verildiği, söz konusu mahkûmiyet kararından sonra düzenlenen 06/06/2012 ve 11/05/2012 tarihli bilirkişi raporlarında sanıkların tefecilik yaptığına dair tespit yapılamadığının bildirildiği cihetle, anılan bilirkişi raporları ve beraat kararlarına istinaden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 311. maddesi kapsamında yapılacak yeni değerlendirme sonucunda ortaya çıkacak delillerin sanıklar lehine kabule değer olabileceği gözetilerek itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli, 24/07/2015 gün ve 94660652-105-33-1841-2015-E.15377/49906 sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Aynı konuda daha önce yapılan kanun yararına bozma talebinin reddine dair Dairemizin 04/03/2014 günlü ve 2014/245-2351 E.-K. sayılı ilamında da belirtildiği üzere; yeniden yargılanma talebine dayanak olarak gösterilen Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/946 Esas ve Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/588 Esas sayılı dava dosyalarında düzenlenen bilirkişi raporlarının, Dairemizin 2012/11217 Esas sayılı dosyasında temyiz incelemesine konu edilen Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli, 2011/187 Esas ve 2012/293 sayılı dosyasında bulunması nedeniyle temyiz incelemesi sırasında değerlendirildiği, her üç dosyada tefecilik suçundan yargılanan sanıklar kısmen aynı olmakla birlikte suç tarihlerinin ve müştekilerin farklı olduğu, Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/1178 Esas ve Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/67 Esas sayılı dosyalarında ise sanıklar hakkında tefecilik suçundan değil 213 sayılı Vergi Usul Kanununa aykırılık suçundan dava açılmış olduğu, Dairemizin temyiz incelemesinden geçen Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2012 tarihli, 2011/187 Esas ve 2012/293 sayılı dosyasında vergi inceleme raporlarını, inceleme sırasında alınan ifadeleri ve toplanan belgeleri yargılama sırasında toplanan diğer delillerle birlikte değerlendirip ifadeler arasında ortaya çıkan çelişkilerde hangi ifadeye üstünlük tanıdığını denetime olanak verecek şekilde ortaya koyan gerekçede herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gibi yargılamanın yenilenmesi talebinin dayanağı olan bilirkişi raporlarının; CMK’nın 311/1-e maddesinde belirtilen yeni olay veya yeni delil niteliğinde olmadığı değerlendirildiğinde, kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname münderecatı yerinde görülmediğinden Mersin 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2015 tarihli ve 2015/50 Değişik İş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 09/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.