YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8811
KARAR NO : 2019/2956
KARAR TARİHİ : 12.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik (altı kez)
HÜKÜM : Mahkumiyet (altı kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK’nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme olarak işlenen suçlarda da teselsülün bittiği tarih olduğu nazara alınarak, …’ün aşamalarda alınan beyanlarında sanıktan faiz karşılığı borç para aldıkları tarihi net olarak belirtmemesi karşısında, suç tarihinin zamanaşımı süresini belirleme açısından önem arzettiği gözetilerek, suçtan zarar gören …’ün ve faiz karşılığı alınan borç paraya ilişkin düzenlenen senette diğer borçlu olarak gözüken …’ın da tanık sıfatıyla duruşmaya celbiyle, sanıktan kazanç karşılığı borç para aldıkları tarihlerin sorularak suç tarihinin kesin olarak saptanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında değişik zamanlarda farklı kişilere karşı işlediği tefecilik eylemleri nedeniyle TCK’nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükmünün uygulanması gerektiği gözetilmeden, eylemlerinin ayrı suç oluşturduğu kabul edilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi, yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezalarının alt sınırın üzerinde 120 gün olarak tayin edilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle TCK’nın 53/1. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Suç tarihinin 2006 ve 2007 yıllarını kapsadığı nazara alınmaksızın, karar başlığında 19/04/2008 olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 12/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.