YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7230
KARAR NO : 2019/511
KARAR TARİHİ : 15.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tefecilik suçunda suç tarihinin, kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; öncelikle UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede tespit edilen ve sanıklar hakkında Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/373 Esas ve Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/67 Esas sayılı davalarının onaylı örneklerinin dosya arasına alınması, yine sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/187 Esas, Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/952 Esas ve Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/588 Esas sayılı kamu davalarının akıbetinin araştırılması, derdest ve mümkünse tefecilik suçundan açılan davaların birleştirilmesi, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi sonrasında suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığının ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının ve mükerrer dava olup olmadığının saptanması, ayrıca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde sanığa TCK’nın 241. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra kesinleşen dava dosyasından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 15/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.