YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6463
KARAR NO : 2018/9621
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik ve bu suça yardım etme
HÜKÜM : Sanıklardan …hakkında tefecilik suçuna yardım etmekten beraat, … ve … haklarında ise tefecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet, sanıklar … ve … haklarında ise tefecilik suçuna yardım etmekten verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
CMK’nın 138. maddesinin ikinci fıkrasındaki düzenleme ile, iletişimin denetlenmesi tedbiri sırasında, yapılan soruşturma veya kovuşturmayla ilgili olmayan fakat anılan Yasanın 135. maddesinde sayılan suç veya suçlardan birinin işlendiği şüphesini uyandırabilecek bir delilin elde edilmesi durumunda, bu delilin kullanılabileceğinin kabul edildiği, tedbirin uygulanması sonucu elde edilen delillerin 135. maddede sayılan suçlarla sınırlı olmak kaydıyla aynı soruşturma veya kovuşturmayla ilgili olan suçlar yönüyle kullanılabileceği, dolayısıyla iletişimin tespitine dair tape kayıtlarının tefecilik suçu açısından hükme esas alınamayacağı, ancak bu kayıtlar dışlansa dahi dosyadaki diğer delillerin hüküm kurmaya yeterli olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan kurulan mahkumiyet hükmü ile delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen O yer Cumhuriyet savcısı ile sanık … müdafin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık … hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde ise;
Sanığın hükümden sonra 17/08/2018 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 64 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.