Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2015/6371 E. 2017/1096 K. 22.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6371
KARAR NO : 2017/1096
KARAR TARİHİ : 22.03.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli ve basit zimmet, görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanıklar …, …’in zimmet suçundan beraatlerine, sanıklar … ve … hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının düşmesine, sanık …’un zimmet suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık … hakkında zimmet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın CMK’nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizinin mümkün bulunmadığı, aynı Kanunun 264. maddesi hükmüne göre temyiz istemlerinin itiraz mahiyetinde kabul edilerek merciince değerlendirilerek reddedildiğinden inceleme dışı bırakılmasına, incelemenin sanıklar …, … hakkında zimmet suçundan; sanıklar … ve … hakkında ise icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kurulan hükümlere yönelik katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve … hakkında icra davranışla görevi kötüye kullanma suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen kamu davasının düşmesine dair hükümler usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar … ve … hakkında zimmet suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanıklara yüklenen suçun sübutu halinde 765 sayılı TCK’nın 202/1. maddesi kapsamındaki basit zimmet suçunu oluşturabileceği, bu suçun söz konusu maddede öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Yasanın 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen
10 yıllık asli ve 15 yıllık ilave zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, savunmalarının alındığı 21/10/2003, 20/06/2003 tarihleri ile inceleme günü arasında asli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.