YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5439
KARAR NO : 2018/9668
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs, parada sahtecilik, nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs
HÜKÜM : Sanık … hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan beraat, sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığı, sanıklar … ve … hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkumiyet, sanıklar …, … ve … hakkında parada sahtecilik suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK’nın 260/1. maddesine göre rüşvet vermeye teşebbüs suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve vekili tarafından 27/03/2013 tarihli dilekçeyle kamu davasına katılma talep etmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki “…… avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde … Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır.” düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK’nın 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin sadece rüşvet vermeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasına KATILAN OLARAK KABULÜNE, sanıklara yüklenen dolandırıcılık suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin vekili aracılığı ile bu suça yönelik yaptığı temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, başvurularının kapsamına göre incelemenin, sanık … hakkında rüşvet suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan … vekilinin, sanıklar hakkında parada sahtecilik ve rüşvet vermeye teşebbüs suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafin, yine sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan verilen mahkumiyete yönelik hükümler açısından ise O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK’nın 18/09/2012 gün ve 2012/420 Esas, 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşıldığından, aynı Kanunun rüşvet suçu yönünden getirdiği düzenlemeler ve teşebbüs nedeniyle yapılan indirim oranına göre lehe bir durum bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
A-)Sanıklar … ve … hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet, sanık … hakkında ise aynı suçtan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar … ve … yönünden TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün bulunmuş, 1 no’lu hüküm fıkrasında CMK’nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılmış ise de anılan noksanlık sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklardan … bakımından sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK’nın 55/1. maddesine göre müsaderesi yerine aynı Kanunun 54. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki 300 TL paranın müsaderesine ilişkin bölümde yer alan “54/1” ibaresinin “55/1” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan sanıklar … ve … hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin DÜZELTİLEREK, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık … hakkında aynı suçtan verilen beraat hükmünün ise eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan … vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle DOĞRUDAN ONANMASINA,
B-)Tüm sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Suç tarihinde sanıklar …, … ve …’nin… plaka sayılı araç içerisinde görevli polis memurlarınca Beşiktaş ilçesinde yakalandıklarında kendilerinden toplam 503 adet sahte sayısal loto kuponu ve Milli piyango yazı ve ibaresi
bulunan şapkanın ele geçirildiği, söz konusu kuponların tamamının sahte ve iğfal kabiliyetine haiz olduğu kabul edilen olayda; kuponların niteliği nazara alınarak eylemlerinin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturup oluşturmadığının karar yerinde tartışılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde parada sahtecilik suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı ilamı doğrultusunda uygulanması lüzumu,
Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet savcısı ile sanıklar müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.