Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2015/3568 E. 2019/830 K. 28.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3568
KARAR NO : 2019/830
KARAR TARİHİ : 28.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine
SUÇ : Basit zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Beraat (zimmet suçundan), hükmün açıklanmasının geri bırakılması (atılı diğer suçtan)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK’nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki “…Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır.” düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK’nın 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin zimmet suçundan açılan kamu davasına katılan olarak kabulüne, sanık hakkında sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın CMK’nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi hükmü de gözetilerek katılan Hazine vekilinin temyiz dilekçesinin bu suç yönünden itiraz mahiyetinde kabulü ile mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden incelemenin katılanlar vekillerinin sanık hakkında zimmet suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
… İnşaat A.Ş. adına …’ya yapılan 19.000 TL’lik ödeme ile ilgili olarak harcama belgesindeki imzanın …’ya ait olmaması, sanığın savunmalarında Özel İdareden 16.000 TL geldiğini, 8.000 TL tutarındaki 1.000 m2’lik parke taşını döşetmediğini ikrar edip, kalan 1.000 m2’lik parke taşının döşendiğini belirtmesi ancak buna dair bir delilin olmaması karşısında, parke taşı döşemesiyle ilgili olarak nereye, kime, ne miktar iş yaptırıldığının tespitinden, köyde baz istasyonu
kullanımı için yapılan kira sözleşmelerinden kaynaklanan kira bedellerinden 6.574,76 TL’nin zimmete geçirilmesi iddiası hakkında ise, katılanın beyanında, devraldığında hesapta 246 TL para olduğunu söylemesi nedeniyle yeniden beyanları alınarak ve 2009 yılı Nisan ayına ait banka hesap kayıtları istenerek sanığın yeni muhtara devir teslimdeki kasa mevcudunu ayrıca gelir olarak kaydedip kaydetmediği, kira parasını kasa fazlası olarak teslim edip etmediği tespit edilerek, bilirkişi raporları arasındaki çelişkileri giderecek şekilde Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşan yeni bir bilirkişi heyetinden rapor alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, 19.000 TL’lik harcama belgesindeki imzanın …’ya ait olmadığını dikkate almayan, bu paranın köy tüzel kişiliğinde bulunduğunu, yapılan işlemin sadece kalan paranın İl Özel İdaresine iade edilmemesini sağlamaya yönelik olduğunu belirten, ayrıca kira parasının sadece banka hesabına yatırılmış olmasını yeterli görerek köy hesap defterine gelir olarak kaydedilmemesini dikkate almayan, bu paranın kasa fazlası olarak yeni muhtara teslim edilip edilmediğini belirlemeyen yetersiz bilirkişi raporuna itibar edilerek eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 28/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.