Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2015/1161 E. 2018/9538 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1161
KARAR NO : 2018/9538
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcbar suretiyle irtikap (sanık … hak.), denetim görevinin ihmali suretiyle irtikap suçunun işlenmesine kasten göz yumma
HÜKÜM : Sanık … hakkında eyleminin zincirleme basit zimmet suçunu oluşturduğunun kabulü ile mahkumiyet, sanık … hakkında eyleminin denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma suçunu oluşturduğunun kabulü ile zamanaşımı nedeniyle düşme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
… Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/68 Esas sayılı dosyasının, bulunamaması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/07/2013 tarih, 5- 2012/291511 sayılı yazısına istinaden yerel mahkemece yeniden tekemmül ettirildiği ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanık … hakkında verilen düşme kararına yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Suç tarihinde Anamur Belediyesinde hesap işleri müdürü olarak görev yapan sanık …’in, TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle inşaatı bitme aşamasına gelen kooperatiflerden kanalizasyon arıtma tesislerine katılma payı olarak kestirdiği çeklerden bir kısmını kayıtlara intikal ettirme, ancak hamiline kestirdiği toplam 23.300 TL değerindeki çekleri mal edinme şeklindeki, kurum dışı araştırma, ilgililerin beyanları, banka ve kooperatiflerin kayıtlarından mahiyeti ve miktarı ortaya çıkarılabilen eylemlerinin nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu anlaşılmasına rağmen hakkında aynı Kanunun 247/2 ve 53/5. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5252 sayılı Yasanın 9/3 ve CMK’nın 34 ve 230. maddelerine uygun olarak lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçlarının birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime olanak verecek şekilde karar gösterilmesi gerekliliğine uyulmamışsa da, sanığın oluşa uygun olarak sübutu kabul edilen eylemlerinin 765 sayılı TCK’nın 202/2. maddesine uyması ve en lehe uygulama halinde dahi söz konusu yasa hükümleri gereğince yapılacak uygulamanın açıkça aleyhe sonuç doğuracağının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan kurulan mahkumiyet hükmü ile gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen kamu davasının düşmesine dair hüküm eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanık … müdafi ile O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 06/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.