Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2014/7790 E. 2015/10038 K. 13.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7790
KARAR NO : 2015/10038
KARAR TARİHİ : 13.04.2015

Tebliğname No : 5 – 2014/242268
MAHKEMESİ : Muş Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/10/2011
NUMARASI : 2008/233 Esas, 2011/242 Karar
SUÇ : Zimmet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık B.. K..’nın belediyeye ait kepçe kırıcısının 26.05.2006 tarihinde tanık B.. G..’a teslim edilmesi talimatı vermek suretiyle zimmet suçlamasıyla ilgili olarak zamanaşımı süresi içinde mahallinde karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Sanık B.. K.. hakkında zimmet, sanıklar A.. Ç.. ve N.. P.. hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık S.. Y.. hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise;
Yoncalı Belde Belediye başkanı Bahattin’in talimatı üzerine belediyenin muhasebecisi olan sanık S.. Y..’nin belediye hesabında bulunan 32.857.78 TL’yi 15.01.2007 tarihinde bankadan çekerek diğer sanık Bahattin’e teslim ettiği ve onunda parayı teslim aldığı; sanıkların beyanları ve 15.01.2007 tarihli sanık Bahattin’in paranın tamamını teslim aldığına dair imzalı yazısı ve dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın zimmet kastıyla hareket ettiğine dair yeterli delil bulunmadığı ve atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği halde yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.