YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/495
KARAR NO : 2015/15476
KARAR TARİHİ : 23.10.2015
Tebliğname No : 5 – 2013/44470
MAHKEMESİ : Haymana Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/12/2011
NUMARASI : 2010/89 Esas, 2011/74 Karar
SUÇ : Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmün gerekçesinde; iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi ile delillerin tartışılması ve değerlendirilmesinin zorunlu olduğu nazara alınarak, incelemeye konu kararda sanık O.. Ö..’in üzerine atılı zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçu ile ilgili, “İlçe Emniyet Amirinin odasında bizzat katılan M.. Y..’a vurmak suretiyle buradaki olaya katıldığı yönünde yeterli delil elde edilemediği, katılanın Emniyet Amirinin odasından çıkarılmasından sonra nezarethaneye giderken sanık Orhan tarafından darp edildiğine ilişkin katılanın iddiasıyla ilgili, Muhammet ‘nın Savcılık ifadesinde nezarethaneye Mehmet ile birlikte indiklerini söylemesine karşılık darp olayından hiç bahsetmediği, yine o sırada yanlarında bulunan tanık S.. Y..’ın da nezarethaneye iniş sırasında bu darp olayından bahsetmemesi nedeniyle bu konuda yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediği” gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiş ise de; katılanın emniyet amirinin odasına alınmasından sonra dışarıda bulunan ve tanık olarak dinlenen bazı arkadaşlarının ifadelerinde, katılanın; “Yeter artık, vurmayın, gözüm çıkacak.” şeklinde sözler söylediğini bildirmeleri karşısında, bu delillere neden itibar olunmadığı denetime olanak verecek şekilde kararda tartışılmaksızın ve aynı olay nedeniyle İlçe Emniyet Amiri S.. Y.. hakkında Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/356 Esas sayılı dosyanın sonucu araştırılıp verilmiş ise söz konusu dosyadaki hüküm irdelenmeksizin eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.