Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2014/11140 E. 2018/4025 K. 30.05.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11140
KARAR NO : 2018/4025
KARAR TARİHİ : 30.05.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sinop Barosuna kayıtlı avukat olan sanığın, katılana karşı müvekkili E….adına Ayancık İcra Müdürlüğünün 2009/129 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlattığı, katılan …’tan haricen tahsil ettiği paraları ve ayrıca katılanın alacaklı Efraim Öztürk’e ödediği 5.000,00 TL’yi icra dosyasına bildirmeyip, katılanı sürekli telefonla aradığı ve haciz yapacağını söyleyerek ve haciz işlemlerine devam ederek katılanın mağduriyetine neden olduğu iddia ve kabul edilmiş ise de; sanığın şikayet tarihinden önce 5.300,00 TL ve hemen sonra da 2.000,00 TL’yi icra takip dosyasına bildirmiş olması, bu bildirimleri sanığın müvekkilinin talimatı üzerine geç yaptığının dosya içerisindeki sanık ve müvekkili arasında imzalanan belge içeriğinden anlaşılması, katılan tarafından alacaklıya PTT havalesi ile gönderilen 5.000,00 TL ödemeden sanığın bilgisi olup olmadığının somut bir şekilde ortaya konulamaması, tanık … tarafından sanığa borçlu adına ödendiği iddia edilen 2.000,00 TL konusunda tanığın çelişkili beyanları dışında somut delil veya belge bulunmaması karşısında, sanığın eylemlerinin disiplin soruşturmasına konu olabileceği nazara alınmadan, yasal unsurları oluşmayan atılı suçtan beraati yerine yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı, sanık ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.