Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2014/11059 E. 2018/9152 K. 19.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11059
KARAR NO : 2018/9152
KARAR TARİHİ : 19.11.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
KATILANLAR : …, …
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet
HÜKÜM : Sanıklar Didar, Birsen ve Gülşen hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması, sanık … hakkında zincirleme güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Görevi kötüye kullanma suçundan sanıklar Didar, Birsen ve Gülşen haklarında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığı, katılan vekilinin itirazının da mercince incelenerek reddine karar verildiği, diğer yandan sanık …’a yüklenen güveni kötüye kullanma suçunun mahiyetine göre doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünün katılma talebinin kabulüne karar verilmesinin hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla vekilinin bu suçlardan kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin müdafin sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının infaz aşamasında nazara
alınması mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasının 2 no’lu bendinden “Yasal ihtarlara rağmen ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine,” biçimindeki bölüm çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.