YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10689
KARAR NO : 2015/13102
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

Tebliğname No : 5 – 2014/348303
MAHKEMESİ : Boyabat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/02/2012
NUMARASI : 2011/32 Esas, 2012/10 Karar
SUÇ : İrtikap

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizin 2013/14603 Esas sayılı dosyasıyla irtibatlı olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık M.. T.. hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında sonuç olarak 1 yıl 15 gün hapis cezası yerine 12 ay 15 gün şeklinde eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Temel ceza alt sınırdan belirlenmesine karşın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin, TCK’nın 51/3. maddesindeki denetim süresinin alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, alt sınırdan ceza tayinine ilişkin mahkemenin uygulaması dikkate alınarak hüküm fıkrasında yer alan denetim süresine ilişkin bölümden “1 yıl 6 ay” ibaresinin çıkarılarak yerine “1 yıl 15 gün” yazılmak suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanıklar A.. A.. ve A.. Y.. hakkındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tahsilat görevleri olmayan, koruma ve gözetim yükümlülükleri de bulunmayan Belediye de görevli sanıklar M.. T.. ile H.. D..’nin kurum veznesine yatırmak üzere tanıklardan aldıkları kum ve çakıl bedellerini mal edinerek güveni kötüye kullanma suçu işledikleri ve bu gerekçeyle mahkumiyetlerine karar verildiği, kum ocağında operatör olarak çalışan sanıklar A.. A.. ve A.. Y..’ün ise makbuz karşılığı yükleme yapmaları gerekirken makbuz almadan sanıklar Mehmet ve Hasan’ın telefonla vermiş oldukları talimatlar doğrultusunda tanıklara kum ve çakıl teslim ederek Mehmet ve Hasan’ın güveni kötüye kullanma suçlarına iştirak ettikleri nazara alınmadan suç vasfına ilişkin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Görevi kötüye kullanma suçunun bir suç işleme kararı cümlesinden olmak üzere değişik tarihlerde işlenmesi karşısında zincirleme tek suçtan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ve eylemlerin neden bağımsız suç olarak kabul edildiği, suç kastının nasıl yenilendiği de karar yerinde denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilip tartışılmadan yazılı şekilde hükümler kurulması,
Sanıklar hakkında verilen ve ertelenen hapis cezasının kısa süreli olduğu gözetilmeden TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi suretiyle aynı Kanunun 53/4. maddesine aykırı davranılması,
TCK’nın 53/5. maddesinin uygulanması sırasında 53/1 maddesi a bendindeki hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanması yerine d bendindeki hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.