YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10514
KARAR NO : 2015/14973
KARAR TARİHİ : 09.10.2015
Tebliğname No : 5 – 2014/372362
MAHKEMESİ : Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/05/2010
NUMARASI : 2009/466 Esas, 2010/199 Karar
SUÇ : Tefecilik
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın kazanç elde etmek amacıyla müştekiye farklı zamanlarda birden fazla kez ödünç para verdiğinin kabul edilmesine rağmen TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca cezasında artırım yapılmaması,
Sanık hakkında temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle hapis cezası yanında tayin edilen adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırın üstünde, denetim süresinin ise yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
Sanığa verilen adli para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar belirlenirken uygulanan kanun ve maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bir başkasına ödünç para verme işinin, Hazine Müsteşarlığının iznine ve bu işten elde edilen kazancın da vergiye tabi olduğu ve Hazinenin bu suçun işlenmesinden dolayı vergi kaybına uğrayacağı ayrıca sanığın elde ettiği kazanç nedeniyle müştekinin zarar göreceği cihetle, CMK’nın 231. maddesinin 6/c fıkrasında belirtilen zarar kavramı, ölçülebilir, belirlenebilir (somut) maddi zarara ilişkin olup manevi nitelikteki zararı kapsamadığından, incelenen dosyada, Hazinenin vergi kaybı, müştekinin ise ödediği faiz nedeniyle uğradıkları maddi zarar miktarları araştırılıp sanıktan bunları karşılayıp karşılamayacağı sorulduktan sonra, kayden sabıkasız olan sanık hakkında mahkemece yeniden suç işlemeyeceği kanaatine varılarak TCK’nın 51. maddesi gereğince erteleme hükümlerinin uygulandığı da gözetilip 22/07/2010 tarih 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasına eklenen hüküm de nazara alınarak karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Dosya içeriğine göre 2007 yılı olan suç tarihinin karar başlığında 31/12/2008 olarak gösterilmesi,
Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 53/1-2-3. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.