Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/8899 E. 2015/12618 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8899
KARAR NO : 2015/12618
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

Tebliğname No : 5 – 2013/156901
MAHKEMESİ : Yalova Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2011
NUMARASI : 2009/57 Esas, 2011/29 Karar
SUÇ : Sanık H.. E.. için zimmet, nitelikli
dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik, diğer
sanıklar Şevki ve Kemal bakımından ise denetim
görevinin ihmali suretiyle zimmete neden olma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık H.. E.. hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık H.. E.. hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de kabul gören Ceza Genel Kurulunun 29/01/2013 gün ve 2012/15-1364 Esas ve 2013/51 Karar, 11/07/2014 gün ve 2013/15-782 Esas ve 2014/55 sayılı kararlarında açıklandığı üzere ulaşılan sonuç cezanın suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olması durumunda adli para cezasının TCK’nın 158. maddenin birinci fıkrasının son cümlesi uyarınca suçtan elde edilen menfaatin iki katına çıkarılması gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde eksik para cezası tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek
CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, dolandırıcılık suçundan kurulan hükmün üçüncü fıkrasından sonra gelmek üzere “Sonuç adli para cezasının TCK’nın 158. maddenin birinci fıkrasının son cümlesi uyarınca suçtan elde edilen menfaatin iki katı olan 225.500 Türk Lirasına çıkartılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık H.. E.. hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet, sanıklar Ş.. G.. ve K.. S.. hakkında denetim görevinin ihmali suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yalova Milli Eğitim Müdürlüğünde memur olan ve 2001 yılından itibaren fiilen mutemetlik görevini yürüten sanık H.. E..’in ikrarına, tanık beyanlarına, diğer sanıkların anlatımlarına ve dosya kapsamına göre bankadan para çekme yetkisinin bulunduğu, kurumun Ziraat Bankası nezdindeki koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu 31237654-5002 nolu hesabından 29/09/2004 ile 17/10/2008 tarihleri arasında 97 işlemle toplam 88.770 TL’yi çekerek kayıtlara intikal ettirmediği ve ilgililerine aktarmayarak mal edindiğinin sabit olduğu, zimmetin açığa çıkmasını gizlemeye yönelik hileli hareketlerinin bulunmadığı, daire içinde yapılacak olağan bir denetimle banka ve kurum kayıtlarının karşılaştırılmasıyla tespit edilebilecek eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 247/1 ve 43. maddelerine uyan zincirleme basit zimmet suçunu oluşturduğu gözetilmeden, oluşa uygun düşmeyen gerekçe ve yanılgılı nitelendirmeyle görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Sanık H.. E.. üzerindeki denetim görevlerini bu süreçte tümüyle ihmal ederek zimmet suçunun işlenmesine imkân sağlayan sanıklar Ş.. G.. ve K.. S..’in mahkumiyetleri yerine, dosya içeriği ile uyumsuz yanılgılı gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suçları TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlemesine rağmen sanık H.. hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması, ayrıca Adli Sicil Kaydında görünen ilamın, kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir onaylı örneği getirilerek tekerrür koşullarının değerlendirilmemesi,
Hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderleri kısmının boş bırakılıp, ayrıntılı dökümünün de burada gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 324/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık H.. E.. müdafiin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.