Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/8622 E. 2015/11677 K. 18.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8622
KARAR NO : 2015/11677
KARAR TARİHİ : 18.05.2015

Tebliğname No : 5 – 2012/204236
MAHKEMESİ : Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/12/2010
NUMARASI : 2008/622 Esas, 2010/364 Karar
SUÇ : Nitelikli zimmet, denetim görevinin ihmali

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Ceza Genel Kurulunun 12/02/2008 günlü 2007/9-230 Esas, 2008/23 sayılı Kararı gereğince sanıklar F.. Ö.. ve M.. S.. müdafiin duruşmalı inceleme talebinin sonuç ceza miktarı itibariyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddine, başvurusunun içeriğine göre, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının sanıklar F.. D.. ve R.. D.. haklarındaki hükümlerle sınırlı ve lehe olduğu dikkate alınarak inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a. maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında sanıklar F.. Ö.., M.. S.. ve F.. D.. haklarında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanıklar F.. D.. ve R.. D.. haklarında nitelikli zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen O yer Cumhuriyet Savcısı, sanıklar Filiz ve Recep müdafiilerinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar F.. Ö.. ve M.. S.. haklarında denetim görevinin ihmali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması, temel cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde tayin edilmesi gerekirken, işlenen fiillerde büyük ağırlık bulunmadığı da gözetilmeden, belirtilen ilkelere ve 5237 sayılı TCK’nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak takdirde de hataya düşülerek, alt sınırdan fazla uzaklaşılmak suretiyle yazılı şekilde ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.