YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8282
KARAR NO : 2015/13013
KARAR TARİHİ : 24.06.2015
Tebliğname No : 5 – 2012/254985
MAHKEMESİ : Taşköprü Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2012
NUMARASI : 2010/185 Esas, 2012/134 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan İ.. A..’ın 23/02/2011 tarihli celsede sadece sanık H.. Ç..’dan şikayetçi olduğunu, anılan sanık yönünden davaya katılmak istediğini beyan ettiği ve sanık H.. Ç..’ya hasren katılma kararı verildiği anlaşılmakla, sanık T.. K.. hakkındaki hükme yönelik temyiz istemi ile sanık Hasan’ın Kaymakamlıktan verilen kömürleri ihtiyaç sahiplerine dağıtmaması eylemi nedeniyle hakkında görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasına atılı suçtan doğrudan zarar görmeyen İ.. A..’ın katılamıyacağı ve usulsüz verilen katılma kararının temyize hak vermiyeceğinden bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, söz konusu temyiz dilekçesinde yalnızca beraat hükümlerinin temyiz edildiğinin belirtilmesi nedeniyle de incelemenin, sanık H.. Ç..’nın köye ait elektrik faturaları ile bilgisayar alımına ilişkin paraları kayıt tutmadan toplaması, bu konuda köylüye bilgi vermemesi suretiyle hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suçun 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanık hakkında köye ait elektrik faturaları ile bilgisayar alımına ilişkin paraların kayıt tutulmadan toplanması, bu konuda köylüye bilgi verilmemesi
suretiyle görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle tüm suçlardan beraat etmesinin söz konusu olmadığı nazara alınmadan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasında taksit miktarının dörtten az olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “3 eşit taksit” ibaresinin, mahkemenin bu konudaki takdiri de gözetilerek “4 eşit taksit” biçiminde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.