Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/1798 E. 2014/9085 K. 29.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1798
KARAR NO : 2014/9085
KARAR TARİHİ : 29.09.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından verilen hükümlerin incelenmesinde;
Sanık hakkında görevli memura hakaret suçundan temel cezanın doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi gereğince tayini yerine aynı Kanunun 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra artırılmasındaki isabetsizlik sonuca etkili görülmemiş, hakaret suçu alenen, direnme suçu ise birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirildiği halde TCK’nın 125/4 ve 43/2. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar … ve … hakkında hakaret, … hakkında ise hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sonradan dinlenen katılan …’nin beyanlarıyla müşteki polis memurlarının anlatımları arasında sanıkların eylemlerinin sübutu bakımından açıkça ortaya çıkan çelişkinin, müştekilerin yeniden çağrılarak yöntemince dinlenilip giderilmesinden sonra sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
Hakaret suçundan temel cezanın doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi gereğince tayini yerine aynı Kanunun 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra artırılması,
Sanık …’ın görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarını birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği kabul edildiği halde TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Hakaret suçunun alenen işlenmesine rağmen sanıklar hakkında TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık …’nın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve buna bağlı olarak hapis cezası yerine adli para cezasına hükmedilerek TCK’nın 58/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek kazanılmış haklar saklı kalmak üzere CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.