Yargıtay Kararı 5. Ceza Dairesi 2013/14837 E. 2015/17345 K. 15.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14837
KARAR NO : 2015/17345
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2012/50078

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Darende Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/10/2011
NUMARASI : 2011/60 Esas, 2011/383 Karar
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların veri girişini yapmadıkları iddia edilen taşınmazın katılanın eşi adına yapılan kadastro tespitinin 16/10/2009 tarihinde kesinleşmesi, yem bitkisi desteği başvurularının 31/10/2009 tarihinde sona erip başvuranlarla ilgili listenin 17/12/2009-23/12/2009 tarihlerinde askıya çıkarılması, katılanın süresi içerisinde listeye itirazının bulunmaması karşısında, söz konusu veri girişini yapmakla görevli kişi ya da kişiler de belirlenmeden, ilçe tarım müdürü ve ziraat mühendisi olarak görevli olan sanıkların suç kastıyla hareket ettiklerine dair cezalandırılmalarını gerektirir, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla atılı suçtan beraatleri yerine yetersiz ve yanılgılı gerekçeyle mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden önce yürürlüğe giren 6086 sayılı Kanunla TCK’nın 257/2. maddesindeki cezanın alt sınırının 3 ay hapis olarak değiştirildiği ve sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin olunduğu belirtildiği halde temel cezanın 6 ay hapis olarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında TCK’nın 53/4. maddesi hükmüne aykırı olarak 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.