YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14182
KARAR NO : 2015/16973
KARAR TARİHİ : 03.12.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/404571

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 10. (Üsküdar 1.) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/10/2011
NUMARASI : 2010/1101 Esas, 2011/918 Karar
SUÇ : Kamu görevini usulsüz üstlenme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK’nın 262/1. maddesinde düzenlenen kamu görevini usulsüz üstlenme suçunun hareket öğesini; bir kamu görevini kanun ve diğer mevzuata aykırı olarak yerine getirmeye teşebbüs edilmesi oluşturmaktadır. Bu suçun meydana geldiğinden söz edilebilmesi için yalnızca bir kamu görevine ilişkin sıfatın kullanılması yeterli görülmemekte, eylemli olarak bir kamu görevinin fail tarafından yerine getirilmeye kalkışılması zorunlu bulunmaktadır. Bu bakımdan, suçun tamamlanması için failin üstlenmeye kalkıştığı kamu görevini tamamlaması veya bu fiilden dolayı çıkar sağlamış bulunması ya da mağdura bir zarar vermesi de gerekli değildir. Failin bir kamu görevini yerine getirmeye teşebbüs ettiğinin saptanması durumunda suçun tamamlandığı kabul edilmelidir.
Dosya kapsamı ve olayın oluş biçimine göre, sanığın eylemi ile bir kamu görevini yerine getirmeye kalkıştığından söz edilemeyeceği, polis olduğunu söyleyerek bu sıfatı üstlenmeye çalıştığı kabul edilse dahi, sıfatın üstlenilmesinin suç olarak düzenlenmemesi karşısında suçun maddi öğesinin oluşmaması nedeniyle atılı suçtan beraati yerine, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün karşılığı miktarın belirlenmesine ilişkin TCK’nın 52/2. maddesine yer verilmemesi,
Sanığın gözaltında geçirdiği 1 günlük süre hakkında TCK’nın 63. maddesi uyarınca mahsup kararı verilmemesi,
Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Üsküdar 5. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı yönünden de CMK’nın 231/11. maddesi gereğince ele alınması için mahkemesine ihbarda bulunulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.