YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13827
KARAR NO : 2015/15648
KARAR TARİHİ : 27.10.2015

Tebliğname No : 5 – 2013/314403
MAHKEMESİ : Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/01/2012
NUMARASI : 2010/97 Esas, 2012/10 Karar
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs (sanık Güngör hakkında),
görevi kötüye kullanma (sanık Bilal hakkında)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık G.. Ö..’in yokluğunda 18/01/2012 tarihinde verilen ve 23/02/2012 günü usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 25/04/2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından ve eski hale getirme nedenleri de yerinde görülmediğinden vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanık B.. U.. hakkında verilen hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Karacabey Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda infaz koruma memuru olarak görev yapan sanık Bilal’in görevinin gereklerine aykırı davranması için, o tarihte hükümlü olan diğer sanık Güngör’ü katılana gönderip rüşvet teklifinde bulunarak suçun kanunî tanımında yer alan fiili G.. Ö.. ile birlikte gerçekleştirdiği ve rüşvet vermeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği nazara alınmadan, nitelendirmede yanılgıya düşülerek yazılı şekilde görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK’nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.